The Use of Words in Context: The Vocabulary of Collage Students

وضعیت گفتار اصطلاحی است که با افزایش سن در آموزش سخنرانی عمومی در آمریکا به کار می رود. این که از مناسبت، سخنران و موضوع تشکیل شده است، ساده‌سازی بیش از حد فاحش است. همچنین شامل چالش، اضطراب، عواطف، ترس، مسئولیت، نقص حافظه و لحظه های غرور است. از این شرایط، افزایش ضربان قلب، تغییر در فشار خون، الگوی غیر طبیعی تنفس، تجمع قابل توجه در تعریق و ارزیابی مداوم وجود دارد. برای دانش‌آموزان، این ممکن است صرفاً یک نمره یا شاید مجموعه‌ای از اظهارات ارزیابی‌کننده باشد که احتمالاً هم خطاب به سخنران و هم سایر شرکت‌کنندگان، یعنی مخاطبان. ممکن است مستلزم پخش مجدد یک ضبط سخنرانی، در واقع یک نوار ویدئویی باشد. مهمتر از همه، تأثیر ماندگاری است که برای همه شرکت کنندگان باقی می ماند. واژگان گوینده در شرایط وضعیت گفتار چطور؟ این سخنران - در بخش‌های عمده این اثر می‌توان گفت «این مرد جوان» - وقت خود را صرف جستجوی موضوعی مناسب کرده است. او ترکیبی را پیرامون یک ایده یا تز اصلی ترسیم کرده است. او شواهد و جزئیات را جمع آوری کرده است. او یک پاراگراف آغازین را قاب کرده است. به او توصیه شده است که مقاله ای ارائه نکند، بلکه برای تماس با مخاطبان و ارتباطات بین فردی تلاش کند. او رویکرد شنیدنی خود را از طریق واژگان و واج شناسی همراه خود ایجاد می کند. زیر تنش، گوینده تکرار می کند؛ او صداهای بی معنی را در دوره هایی اضافه می کند که منطقاً ممکن است مکث باشند. لغزش های زبان وجود دارد. در بدترین حالت، در صورت شکست، عقب نشینی می کند تا منتظر یک روز دیگر بماند.

The Speech Situation is a term worn with age in the teaching of public speaking in America. That it is comprised of occasion, speaker, and topic is a gross oversimplification. It also includes challenge, anxiety, emotion, fear, responsibility, faults of memory, and instants of pride. Out of the circumstances arise an increase in heart rate, a change in blood pressure, an abnormal pattern of breathing, a noticeable build­ up in perspiration, and an ongoing evaluation. For students this may be merely a grade or perhaps a series of evaluative remarks, possibly addressed both to the speaker and the other participants, the audience. It may entail a replaying of a record of the speech, indeed a videotape. Most important is the lasting impression that remains with all of the participants. What of the vocabulary of the speaker under the circumstances of the speech situation? This speaker - in the major portions of this work we may say, "this young man" - has spent time seeking an appropriate topic. He has outlined a composition around a central idea or thesis. He has marshaled evidence, details. He has framed an opening paragraph. He has been admonished not to give an essay, but to strive for audience contact, interpersonal communication. He makes his audible approach through his vocabulary and accompanying phonology. Under the tension, the speaker repeats; he adds meaningless vocalizations in periods that might logically be pauses. There are slips of the tongue. At worst, failing, he withdraws to await another day.