The Use of Human Cells for the Evaluation of Risk from Physical and Chemical Agents

در این جلد 30 مقاله، 9 میزگرد بحث و 11 ارتباط ارائه شده در دوره ASI در مورد "استفاده از سلول های انسانی برای ارزیابی خطر ناشی از عوامل فیزیکی و شیمیایی"، با حمایت ناتو و سازماندهی شده گردآوری شده است. توسط ENEA. هدف از این دوره ارائه رویکردهای علمی مختلف و توصیه های فنی به منظور دستیابی به کشتی های رابطه دوز-اثر که مبنای ارزیابی ریسک هستند، بود. زمینه علمی پشت این رویکرد به طور گسترده مورد بحث قرار گرفت. تاکید بر استفاده از سلول های انسانی یا داده های انسانی به منظور ارزیابی صحیح و واقع بینانه آسیب در انسان شده است. انتقادهای زیادی در مورد استفاده از داده های حیوانی برای ارزیابی خطر انسان وجود دارد، زیرا تفاوت بین گونه ها و بین سویه های موجود در همان گونه وجود دارد: تفاوت در متابولیسم، فرآیندهای فعال سازی و توانایی ترمیم DNA باعث عدم قطعیت برون یابی داده های حیوانی به انسان می شود. همچنین داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از سویه‌های خاص یا سویه‌های بسیار همخون به منظور کاهش واریانس، به دلیل ناهمگونی جمعیت انسانی مرتبط با پاسخ‌های فردی، قابل استفاده نیستند. از این نظر، تنها استفاده از سلول‌های انسانی ما را قادر می‌سازد تا تنوع فردی را تشخیص دهیم و زیرجمعیت‌های حساسی را که در معرض خطر بیشتری هستند شناسایی کنیم. از پیرانیتا و آلبرتو کاستلانی به خاطر همکاری در طول جلسه و از جوزپه بیوندی برای کمک او در برخی از کارهای تحریریه تشکر می کنم.

In this volume are collected 30 papers, 9 round table discus­ sions and 11 communications presented at the ASI Course on "The use of human cells for the evaluation of risk from physical and chemical agents", sponsored by NATO and organized by ENEA. The aim of the Course was to present different scientific ap­ proaches and technical advices in order to get dose-effect relation­ ships which are the basis for risk evaluation. The scientific back­ ground which is behind this approach was extensively discussed. Emphasis has been given to the use of human cells or human data in order to attempt to have a correct and realistic evaluation of the damage in humans. There are many criticisms on the use of animal data for human risk evaluation because of differences between species and between strains within the same species: differences in metabolism, activa­ tion processes and DNA repair ability makes uncertain the extrapola­ tion of animal data to humans. Also data obtained using specific strains or highly inbred strains in order to reduce the variance are not applicable due to the heterogeneity of the human population connected with individual responses. In this respect only the use of human cells enable us to detect the individual variability and to identify sensitive subpopu­ lations that would be at greater risk. My appreciation to Pieranita and Alberto Castellani for the as­ sistance during the meeting and to Giuseppe Biondi for his help in some of the editorial work.