The Unforeseen Self in the Works of Wendell Berry

در این رویکرد تازه به کل قانون ادبی وندل بری، جانت گودریچ استدلال می‌کند که بری اساساً به عنوان یک زندگی‌نامه‌نویس می‌نویسد و به این ترتیب به سنت زندگی‌نامه‌نویسی تعلق دارد. گودریچ معتقد است که بری چه در حال نوشتن شعر، داستان یا نثر باشد، او زندگی خود را از منظرهای متعدد - زمانی و همچنین تخیلی - تخیل می کند و دوباره تصور می کند. بری با تخیل تجربه خود را به هنر ادبی تبدیل می کند. گودریچ پنج مورد از این حرفه ها را شناسایی می کند - زندگی نامه نویس، شاعر، کشاورز، پیامبر و همسایه - و آنها را در بدنه آثار بری ردیابی می کند، جایی که به طور مداوم در صدای نویسنده قابل شناسایی هستند و در شخصیت پردازی های خیالی برای تخیل آشکار هستند. نوشته‌های بری این «شخصیت‌ها» را در حین رشد بیان می‌کنند، و این پیچیدگی دیدگاه است که کمک می‌کند تا بری برای طیف وسیعی از خوانندگان که تجربه‌اش را می‌نویسد و بازنویسی می‌کند، حیاتی شود.

کتاب گودریچ است. به صورت موضوعی در پنج فصل سازماندهی شد که هر فصل یکی از صداهای تخیلی بری را بررسی می کرد. در هر فصل، او به صورت زمانی از طریق کار بری پیش رفته است تا پیشرفت در هر دیدگاه را ردیابی کند. گودریچ با اذعان به روابط بین این مضامین مختلف و الگوهای زبانی در متون، از تقلیل بری اجتناب می‌کند، زیرا به خواننده کمک می‌کند تا غنای نوشتن زندگی خود را به صورت هنری درک کند.

در حالی که دیگران بری را بر اساس دسته‌بندی کرده‌اند. تنها یکی از جنبه های متعدد او، خود پیش بینی نشده در آثار وندل بری کار او را با تمام پیچیدگی هایش در نظر می گیرد و زمینه و روش مطالعه منسجمی را ارائه می دهد. این مطالعه حیاتی اشعار، داستان‌ها و مقالات او از سال 1957 تا 2000، با تطبیق برچسب‌های گاه متناقضی که بر روی بری چسبانده شده است، چشم‌انداز جدیدی غنی و بسیار مورد نیاز برای خوانندگان رو به رشد و متنوع بری ارائه می‌کند.

In this fresh approach to Wendell Berry's entire literary canon, Janet Goodrich argues that Berry writes primarily as an autobiographer and as such belongs to the tradition of autobiography. Goodrich maintains that whether Berry is writing poetry, fiction, or prose, he is imagining and re- imagining his own life from multiple perspectives—temporal as well as imaginative.

Through the different vocations that compose his being, Berry imaginatively shapes his experience into literary artifice. Goodrich identifies five of these vocations—the autobiographer, the poet, the farmer, the prophet, and the neighbor—and traces them in the body of Berry's work where they are consistently identifiable in the authorial voice and obvious to the imagination in fictive characterizations. Berry's writings express these "personae" as they develop, and it is this complexity of perspective that helps to make Berry vital to such a range of readers as he writes and rewrites his experience.

Goodrich's book is organized thematically into five chapters, each examining one of Berry's imaginative voices. Within each chapter, she has proceeded chronologically through Berry's work in order to trace the development in each point of view. By acknowledging the relationships between these different themes and patterns of language in the texts, Goodrich avoids reducing Berry as she helps the reader appreciate the richness with which he writes his life into art.

Whereas others have categorized Berry according to just one of his many facets, The Unforeseen Self in the Works of Wendell Berry takes account of his work in all its complexity, providing a coherent critical context and method of study. Reconciling the sometimes contradictory labels pinned on Berry, this vital study of his poems, stories, and essays from 1957 to 2000 offers an enriching and much needed new perspective for Berry's growing, diverse readership.