The Treaty of Versailles

معاهده ورسای که در 28 ژوئن 1919 بین آلمان و قدرت‌های اصلی متفقین امضا شد، به طور رسمی به جنگ جهانی اول پایان داد. و در خارج از کشور و مقدر شده است که از تضمین صلح پایدار کوتاه بیایند. در آن زمان، ناظران معاهده را از دریچه‌های رقیب خواندند: میل به صلح پس از پنج سال جنگ فاجعه‌بار، درخواست انتقام از آلمان، آینده نامشخص استعمار، و از همه نگران‌کننده‌تر، تهدید نوظهور بلشویسم. یک قرن پس از امضای آن، ما می‌توانیم به چگونگی تکامل آن تحولات در قرن بیستم نگاه کنیم و معاهده و پیامدهای آن را با چشم‌اندازی بی‌سابقه ارزیابی کنیم. مایکل اس. نیبرگ، نویسنده چندین کتاب برنده جوایز، گزارشی شفاف و معتبر از معاهده ورسای ارائه می‌کند و چالش‌های عظیمی را که با آن‌هایی روبرو هستند که سعی در عقب‌نشینی جهان داشتند را توضیح می‌دهد.

Signed on June 28, 1919 between Germany and the principal Allied powers, the Treaty of Versailles formally ended World War I. Problematic from the very beginning, even its contemporaries saw the treaty as a mediocre compromise, creating a precarious order in Europe and abroad and destined to fall short of ensuring lasting peace. At the time, observers read the treaty through competing lenses: a desire for peace after five years of disastrous war, demands for vengeance against Germany, the uncertain future of colonialism, and, most alarmingly, the emerging threat of Bolshevism. A century after its signing, we can look back at how those developments evolved through the twentieth century, evaluating the treaty and its consequences with unprecedented depth of perspective. The author of several award-winning books, Michael S. Neiberg provides a lucid and authoritative account of the Treaty of Versailles, explaining the enormous challenges facing those who tried to put the world back...