The Treason of the Intellectuals

مطالعه کلاسیک جولین بندا درباره اروپای دهه 1920 امروزه طنین انداز شده است. «خیانت روشنفکران» عبارتی است که خیلی تداعی می کند اما ذاتا مبهم است. کتابی که این عنوان را یدک می‌کشد، به خوبی شناخته شده است، اما کمی درک شده است. این نسخه توسط راجر کیمبال معرفی شده است.

از زمان ماقبل سقراطیان، روشنفکران یک نژاد متفاوت بودند. آنها دانش جویان غیر ماتریالیستی بودند که به یک انسان گرایی جهانی اعتقاد داشتند و سنگ بنای جامعه متمدن را نمایندگی می کردند. به گفته بندا، همه اینها در اوایل قرن بیستم شروع به تغییر کرد. در اروپا در دهه 1920، روشنفکران شروع به کنار گذاشتن وابستگی خود به آرمان های فلسفی و علمی سنتی کردند و به جای آن خاص گرایی و نسبی گرایی اخلاقی را تجلیل کردند.

«خیانت» که بندا می نویسد، خیانت روشنفکران به منحصر به فرد خود است. حرفه. او از روشنفکران اروپایی انتقاد می‌کند که به تعهد سیاسی اجازه می‌دهند خود را در درک آنها از مسلک روشنفکری تلقین کند و جهان را وارد «عصر سازماندهی فکری نفرت‌های سیاسی» کند. از شکوفایی وحشیانه نفرت‌های قومی و مذهبی در خاورمیانه و سراسر اروپا امروز تا تقاضای دروغین برای درستی سیاسی و چندفرهنگی در دانشگاه‌ها در همه جای غرب، خیانت روشنفکران همچنان به نمایش درام اصلاح‌ناپذیر خود ادامه می‌دهد.

Julien Benda’s classic study of 1920s Europe resonates today. The “treason of the intellectuals” is a phrase that evokes much but is inherently ambiguous. The book bearing this title is well known but little understood. This edition is introduced by Roger Kimball.

From the time of the pre-Socratics, intellectuals were a breed apart. They were non-materialistic knowledge-seekers who believed in a universal humanism and represented a cornerstone of civilized society. According to Benda, this all began to change in the early twentieth century. In Europe in the 1920s, intellectuals began abandoning their attachment to traditional philosophical and scholarly ideals, and instead glorified particularisms and moral relativism.

The “treason” of which Benda writes is the betrayal by the intellectuals of their unique vocation. He criticizes European intellectuals for allowing political commitment to insinuate itself into their understanding of the intellectual vocation, ushering the world into “the age of the intellectual organization of political hatreds.” From the savage flowering of ethnic and religious hatreds in the Middle East and throughout Europe today to the mendacious demand for political correctness and multiculturalism on college campuses everywhere in the West, the treason of the intellectuals continues to play out its unedifying drama.