The Transient Radio Sky

آسمان رادیویی با وضوح زمانی بالا نشان دهنده قلمرو نجومی ناشناخته است. این پایان نامه مطالعه ای از آسمان رادیویی گذرا با تمرکز بر مقیاس های میلی ثانیه ای ارائه می دهد. به این ترتیب، کار در درجه اول مربوط به ستاره های نوترونی است. به ویژه این تحقیق بر روی گروهی از ستاره‌های نوترونی که اخیراً شناسایی شده‌اند، به نام RRAT متمرکز است که هر چند دقیقه تا چند ساعت یک بار انفجارهای رادیویی را نشان می‌دهند. پس از تجزیه و تحلیل نرخ تولد ستاره های نوترونی، یک تحلیل مجدد از بررسی تپ اختری چند پرتوی پارکز شرح داده شده است که منجر به کشف 19 منبع رادیویی گذرا جدید شده است. از این تعداد، 12 مورد تکرار شده و یک کمپین پیگیری مشاهدات انجام شده است. این مطالعات دانش ما را در مورد خواص چرخشی RRATها بسیار افزایش داده است و ما را قادر می سازد نتیجه بگیریم که آنها تپ اخترهایی با تهی شدید و/یا مدولاسیون پالس به پالس هستند. اگرچه تکامل ستارگان نوترونی پس از ابرنواختر هنوز درک نشده است، به نظر می‌رسد که RRATها در تصویر در حال ظهوری که در آن مغناطیس‌کره‌های تپ اختر بین پیکربندی‌های پایدار جابجا می‌شوند، قرار می‌گیرند.

The high time-resolution radio sky represents unexplored astronomical territory. This thesis presents a study of the transient radio sky, focussing on millisecond scales. As such, the work is concerned primarily with neutron stars. In particular this research concentrates on a recently identified group of neutron stars, known as RRATs, which exhibit radio bursts every few minutes to every few hours. After analysing neutron star birthrates, a re-analysis of the Parkes Multibeam Pulsar Survey is described which has resulted in the discovery of 19 new transient radio sources. Of these, 12 have been seen to repeat and a followup campaign of observations has been undertaken. These studies have greatly increased our knowledge of the rotational properties of RRATs and enable us to conclude that they are pulsars with extreme nulling and/or pulse-to-pulse modulation. Although the evolution of neutron stars post-supernova is not yet understood, it seems that RRATs fit into the emerging picture in which pulsar magnetospheres switch between stable configurations.