The Tragedy of Liberation: A History of the Chinese Revolution 1945-1957

تواریخ پیشگامانه از سالهای اولیه خشونت جمهوری خلق چین، توسط نویسنده قحطی بزرگ مائو برنده جایزه بی بی سی ساموئل جانسون.

«حزب کمونیست چین از پیروزی خود در سال 1949 به عنوان یک "رهایی" یاد می کند. این اول و مهمتر از همه داستان ترور حساب شده و خشونت سیستماتیک است.» از این رو، وقایع نگاری خیره کننده و افشاگرانه فرانک دیکوتر از عروج و مبارزات انتخاباتی مائوتسه تونگ برای تبدیل چینی ها به آنچه حزب مردم جدید می نامید، آغاز می شود. پس از شکست چیانگ کای شک در سال 1949، پس از یک جنگ داخلی خونین، مائو پرچم قرمز را بر فراز شهر ممنوعه پکن به اهتزاز درآورد و جهان شاهد بود که انقلاب کمونیستی شروع به از بین بردن نظم قدیمی کرد. به دلیل محرمانه بودن سوابق این کشور، تاکنون اطلاعات کمی در مورد هشت سال پس از آن، قبل از قحطی عظیم و جهش بزرگ به جلو، وجود داشت.

با تکیه بر صدها سند قبلی طبقه بندی شده، گزارش های پلیس مخفی، نسخه های پاک نشده از سخنرانی های رهبری، روایت های شاهدان عینی از کسانی که جان سالم به در برده اند، و موارد دیگر، تراژدی آزادی شاهد یک تاریخ تکان دهنده و عمدتاً ناگفته فرانک دیکوتر که داستان های شهروندان عادی را با داستان های سیاست های وحشیانه دربار مائو در هم می آمیزد، کسانی را که "آزادی" و سیاست های وحشتناکی را که به نام پیشرفت به اجرا درآوردند، روشن می کند. از همه اقشار مردم در فاجعه ای که رخ داد گرفتار شده بودند و از همه آنها خواسته شد که از انقلاب حمایت کنند یا نه، اعترافات بنویسند، دوستان خود را محکوم کنند و به سؤالات مربوط به اعتبار سیاسی خود پاسخ دهند. یکی از قربانیان اصلاحات فکری آن را «آشویتس ذهنی که با دقت پرورش داده شده است» نامید. تراژدی آزادی که با روایی بسیار گسترده گفته می شود، سندی قدرتمند و مهم است که در نهایت صدای میلیون ها نفر از دست رفته را می دهد و نور جدیدی بر پایه های یکی از قدرتمندترین رژیم های جهان می افکند. قرن بیست و یکم.

A groundbreaking chronicle of the violent early years of the People’s Republic of China, by the author of the BBC Samuel Johnson Prize–winning Mao’s Great Famine.

“The Chinese Communist party refers to its victory in 1949 as a ‘liberation.’ In China the story of liberation and the revolution that followed is not one of peace, liberty, and justice. It is first and foremost a story of calculated terror and systematic violence.” So begins Frank Dikötter’s stunning and revelatory chronicle of Mao Zedong’s ascension and campaign to transform the Chinese into what the party called New People. Following the defeat of Chiang Kai-shek in 1949, after a bloody civil war, Mao hoisted the red flag over Beijing’s Forbidden City, and the world watched as the Communist revolution began to wash away the old order. Due to the secrecy surrounding the country’s records, little has been known before now about the eight years that followed, preceding the massive famine and Great Leap Forward.

Drawing on hundreds of previously classified documents, secret police reports, unexpurgated versions of leadership speeches, eyewitness accounts of those who survived, and more, The Tragedy of Liberationbears witness to a shocking, largely untold history. Interweaving stories of ordinary citizens with tales of the brutal politics of Mao’s court, Frank Dikötter illuminates those who shaped the “liberation” and the horrific policies they implemented in the name of progress. People of all walks of life were caught up in the tragedy that unfolded, and whether or not they supported the revolution, all of them were asked to write confessions, denounce their friends, and answer queries about their political reliability. One victim of thought reform called it a “carefully cultivated Auschwitz of the mind.” Told with great narrative sweep, The Tragedy of Liberation is a powerful and important document giving voice at last to the millions who were lost, and casting new light on the foundations of one of the most powerful regimes of the twenty-first century.