The time of the crime : phenomenology, psychoanalysis, Italian film

زمان جنایت رابطه بین زمان و بینش را همانطور که در پنج فیلم ایتالیایی دهه شصت و هفتاد نمایان می شود، مورد بررسی قرار می دهد: Blow-Up و آنتونیونی. مسافر، استراتژم عنکبوت برتولوچی، حمل کننده شب کاوانی و ادیپ رکس پازولینی. مرکزی که این فیلم‌ها حول آن می‌چرخند، تصویر صحنه جنایت است – پیکربندی مکانی و زمانی که در آن یک جنایت انجام می‌شود، شاهد و بررسی می‌شود. با سوق دادن داستان کارآگاهی به مرزهای افراطی خود، آنها اشکالی از زمان را بیان می کنند که هر گونه تمایز واضح بین گذشته، حال و آینده را به چالش می کشد - یک زمانمندی نامشخص را ارائه می دهد که می تواند قابل مشاهده باشد اما محاسبه نشده است، و مفاهیم چالش برانگیز تسلط بصری و کنترل اجتماعی. اگر داستان کارآگاهی با مرگی آغاز شود که قبلاً اتفاق افتاده است، مرگی که به نظر می‌رسد در این فیلم‌ها بیشترین آمار را دارد، مرگی است که هنوز رخ نداده است - مرگ خود بازپرس. در زمان انتظار بی امان، آنچه در مقابل چشمان بازپرس ظاهر می شود، گذشته نیست، بلکه گذشته ای است که در رابطه با زمان جستجوی او خواهد بود.

The Time of the Crime interrogates the relationship between time and vision as it emerges in five Italian films from the sixties and seventies: Antonioni's Blow-Up and The Passenger, Bertolucci's The Spider's Stratagem, Cavani's The Night Porter, and Pasolini's Oedipus Rex. The center around which these films revolve is the image of the crime scene—the spatial and temporal configuration in which a crime is committed, witnessed, and investigated. By pushing the detective story to its extreme limits, they articulate forms of time that defy any clear-cut distinction between past, present, and future—presenting an uncertain temporality that can be made visible but not calculated, and challenging notions of visual mastery and social control. If the detective story proper begins with a death that has already taken place, the death that seems to count the most in these films is the one that is yet to occur—the investigator's own death. In a time of relentless anticipation, what appears in front of the investigator's eyes is not the past as it was, but the past as it will have been in relation to the time of his or her search.