The Struggle for Life and the Modern Italian Novel, 1859-1925

این کتاب داروینیسم را در ادبیات مدرن ایتالیایی بررسی می‌کند. در سال‌های بین اتحاد ایتالیا (1861) و ظهور فاشیسم، بسیاری از نویسندگان نگرانی‌های مرتبط با ایده‌های تکامل و پیشرفت را به زبان آوردند. این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه نویسندگان ایتالیایی واژگان علمی را برای نوشتن در مورد تناقضات و تنش‌های متضاد مدرنیزاسیون فرهنگی و سیاسی-اقتصادی ایتالیا وام گرفته و دوباره کار کردند. بیش از همه بر رمان های ایتالو سووو، فدریکو دی روبرتو و لوئیجی پیراندلو تمرکز دارد. این تحلیل بر موضوعاتی مانند مبارزه با شرایط اجتماعی نامطلوب در جامعه سرمایه داری، خطر شکست در بقای خود مبارزه، مسائل انطباقی افراد ریشه کن شده از خانواده و محیط کار، نگرانی در مورد وراثت شخصیت های ناسازگار متمرکز است. بر این اساس، کتاب همچنین استدلال می‌کند که ترکیب و تنوع هر دو شکل روایی و ذهنیت‌های جمعی، آگاهی مدرنیستی از پیچیدگی فرهنگی تجربه شده در ایتالیا و اروپا در این زمان را توصیف می‌کند.

This book explores Darwinism in modern Italian literature. In the years between Italy’s unification (1861) and the rise of fascism, many writers gave voice to anxieties connected with the ideas of evolution and progress. This study shows how Italian authors borrowed and reworked a scientific vocabulary to write about the contradictions and the contrasting tensions of Italy’s cultural and political-economic modernization. It focuses, above all, on novels by Italo Svevo, Federico De Roberto and Luigi Pirandello. The analysis centers on such topics as the struggle against adverse social conditions in capitalistic society, the risk of failing to survive the struggle itself, the adaptive issues of individuals uprooted from their family and work environments, the concerns about the heredity of maladapted characters. Accordingly, the book also argues that the hybridization and variation of both narrative forms and collective mindsets describes the modernist awareness of the cultural complexity experienced in Italy and Europe at this time.