The strip: Las Vegas and the architecture of the american dream

لاس وگاس استریپ با درهای سالن و چرخ‌های واگن خود را شبیه غرب وحشی کرده است. خود را با براقی مدرن اواسط قرن تزیین کرده است. خود را با تابلوهای نئونی بیست طبقه روشن کرده است، سپس آنها را خراب کرده است. پس از آن، پارک‌های موضوعی دیزنی با قلعه‌ها و دزدان دریایی و به دنبال آن نمونه‌هایی از کانال‌های ونیزی، آسمان‌خراش‌های نیویورک و برج ایفل به وجود آمدند. (شاید ذکر شود که چهل و دو میلیون نفر در سال 2015 از لاس وگاس بازدید کردند - ده میلیون بیشتر از بازدید از پاریس واقعی). . لاس وگاس به «پایتخت انفجار جهان» تبدیل شد، زیرا توسعه دهندگان، تحت تأثیر رقابت، از شر قدیمی خلاص شدند تا راه را برای جدید باز کنند — با ارائه تعریفی غیر استعاری از «تخریب خلاق». در Stripاستفان آل به بررسی بسیاری از دگرگونی های نوار لاس وگاس می پردازد و استدلال می کند که این دگرگونی ها منعکس کننده تحولات در آمریکا هستند...

The Las Vegas Strip has impersonated the Wild West, with saloon doors and wagon wheels; it has decked itself out in midcentury modern sleekness. It has illuminated itself with twenty-story-high neon signs, then junked them. After that came Disney-like theme parks featuring castles and pirates, followed by replicas of Venetian canals, New York skyscrapers, and the Eiffel Tower. (It might be noted that forty-two million people visited Las Vegas in 2015 — ten million more than visited the real Paris.) More recently, the Strip decided to get classy, with casinos designed by famous architects and zillion-dollar collections of art. Las Vegas became the "implosion capital of the world" as developers, driven by competition, got rid of the old to make way for the new — offering a non-metaphorical definition of "creative destruction." InThe Strip, Stefan Al examines the many transformations of the Las Vegas Strip, arguing that they mirror transformations in America...