The Strait Gate: Thresholds and Power in Western History

در کاوش فصلی که هنوز در تاریخ فرهنگی غرب بررسی نشده است، دروازه تنگه نشان می‌دهد که چگونه درها، دروازه‌ها و فناوری‌های مرتبط مانند کلید و قفل، نحوه درک و درک ما را شکل داده‌اند. در فضاهای خانگی و شهری که در زندگی روزمره ما را احاطه کرده اند حرکت کنید. جوت نشان می‌دهد که چگونه درها به عنوان مکان‌های قدرت، محرومیت، و شمول - و به‌طور بسط، به‌عنوان استعاره‌هایی برای نجات - در طول تاریخ غرب عمل کرده‌اند.
 
این کتاب روشن می‌کند که درها، بیش از هر چیز دیگری سایر قسمت‌های خانه، اشیایی هستند که ما ایده‌ها و نگرانی‌هایمان درباره امنیت، حریم خصوصی و سرپناه را بر روی آن‌ها نشان می‌دهیم. بدون درب، بدون شک، خانه ها نمی توانستند وجود داشته باشند. اما حتی اگر هر یک از ما بیش از صد بار در روز از درها عبور می کنیم، معمولاً به درهایی که با آنها برخورد می کنیم توجه کمی داریم. ما آنها را صرفاً به عنوان وسیله ای برای ورود یا خروج از یک ساختمان یا اتاق در نظر می گیریم. با این حال، وقتی درهای ما آنطور که باید کار نمی‌کنند - برای مثال وقتی متوجه می‌شویم که نمی‌توانیم آن‌ها را قفل یا باز کنیم - با ناراحتی و اضطراب واکنش نشان می‌دهیم.
 
با استفاده از طیف وسیعی از منابع آرشیوی، ادبی و تصویری یوت، و همچنین در زمینه ادبیات پژوهشی در رشته‌ها و زبان‌های مختلف، توجه ویژه‌ای به تاریخچه شیوه‌هایی دارد که در طول قرن‌ها به منظور کنترل و کنترل درها در زندگی روزمره توسعه یافته‌اند.

Exploring a chapter not yet probed in the cultural history of the West, The Strait Gate demonstrates how doors, gates, and related technologies such as the key and the lock have shaped the way we perceive and navigate the domestic and urban spaces that surround us in our everyday lives. Jütte reveals how doors have served as sites of power, exclusion, and inclusion—and, by extension, as metaphors for salvation—in the course of Western history.
 
This book makes it clear that doors, more than any other parts of the house, are the objects onto which we project our ideas of and anxieties about security, privacy, and shelter. Without doors, of course, houses could not exist. But even though we each walk through doorways well over a hundred times a day, we typically pay little attention to the doors we encounter. We regard them simply as a means of entering or leaving a building or room. Yet when our doors stop working as they should—when we find that we cannot lock or open them, for instance—we react with discomfort and anxiety.
 
Drawing on a wide range of archival, literary, and visual sources, as well as on research literature across various disciplines and languages, Jütte pays particular attention to the history of the practices that have developed over the centuries in order to handle and control doors in everyday life.