دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [Original retail ed.]
نویسندگان: Patricia Southern
سری:
ISBN (شابک) : 1445643790, 9781445643793
ناشر: Amberley Publishing
سال نشر: 4 Mar 2013
تعداد صفحات: 304
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 16 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب The Story of Roman Bath به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب داستان حمام رومی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
هنگامی که رومی ها مجموعه حمام و معبد باث را در اواخر قرن اول پس از میلاد ساختند، این مکان را Aquae Sulis، آب های سولیس، خدای بریتانیایی که با الهه رومی مینروا یکسان بود، نامیدند. این شهر بر خلاف هر شهر دیگری در بریتانیای رومی بود، در مقایسه با Cirencester که یک شهر اجاره ای بود که به عنوان یک مرکز اداری قبیله ای راه اندازی شده بود، وضعیت شهری خاصی نداشت. همه طبقات مردم برای بازدید از معبد سولیس مینروا، چشمه های آب گرم و حمام بزرگ به Aquae Sulis آمدند. سربازان در مرخصی استعلاجی برای نقاهت آمدند. بریتانیاییهای رومی و زنان و بردهها بازدیدهای خود را از زمان کشفشده در حفاریهای باستانشناسی بر روی کتیبههای مختلف ثبت کردند. گایوس کالپورنیوس رجبتوس، کشیشی، توسط بیوهاش کالپورنیا تریفوسا گرامی داشت. پریسکوس، سنگتراشی از شارتر در گال، ممکن است برخی از ساختمانها را تعمیر کرده باشد. وتیوس رومولوس و همسرش، در سوگ از دست دادن دختر سه ساله خود، شاید او را به دعا برای درمان آورده بودند. پس از خروج رومیان، از قرن پنجم و ششم ظهور مسیحیت در نهایت باعث افول پرستش بت پرستی شد و همانطور که خدایان قدیمی نادیده گرفته شدند، بناهای Aquae Sulis نیز در زیر انباشتگی از گل و لای ناپدید شدند. حمامها و معبد سولیس مینروا در قرن هجدهم دوباره کشف شدند و حمامهای رومی که امروز میبینیم توسط ویکتوریاییها بازسازی شدند. تاریخ جدید پاتریشیا ساترن، ظهور و سقوط رومن حمام را ترسیم میکند و حمامها را بررسی میکند، زیرا امروزه بخشی از میراث جهانی اصلی هستند.
When the Romans built the bath and temple complex of Bath in the late first century AD they called the place Aquae Sulis, the waters of Sulis, a British deity who was equated with the Roman godess Minerva. it was unlike any other town in Roman Britain, it had no specific town status, compared to nearby Cirencester, which was a chartered town set up as a tribal administrative centre. All classes of people came to Aquae Sulis, to visit the temple of Sulis-Minerva, the hot springs and the Great Bath. Soldiers on sick leave came to convalesce; Roman Britons and women and slaves recorded their visits on various inscriptions since discovered during archaeological excavations. Gaius Calpurnius Receptus, a priest, was commemorated by his widow Calpurnia Trifosa; Priscus, a stonemason from Chartres in Gaul, may have repaired some of the buildings; Vettius Romulus and his wife, mourning the loss of their three year old daughter, had perhaps brought her to pray for a cure. Following the Romans departure, from the fifth and sixth centuries the rise of Christianity ultimately caused the decline of pagan worship and as the old gods were neglected, so were the buildings of Aquae Sulis, which disappeared under an accumulation of silt and mud. The Baths and the temple of Sulis-Minerva were rediscovered in the eighteenth century and the Roman Baths that we see today were rebuilt by the Victorians. Patricia Southern's new history charts the rise and fall of roman Bath and examines the baths as they are today part of a major World Heritage Site.