The Social Contexts of Criminal Sentencing

از لحاظ تاریخی، اعلام و استناد به مجازات‌های کیفری یک نمایش عمومی بود. امروزه ترس از جرم و نارضایتی از نظام عدالت کیفری تداوم این شیفتگی عمومی به مجازات را تضمین می کند. در دهه گذشته، تقریباً همه قوه مقننه در کشور اصلاحات احکامی را انجام داده اند، به این امید که نگرانی عمومی نسبت به جرم از بین برود و در صورت عدم رفع اختلافات در احکام کیفری کاهش یابد. محققان مشغله دیرینه خود را با تبعیض و منابع رفتارهای متفاوت در طول صدور حکم تشدید کرده اند - مسائلی که همچنان به تلاش های اصلاحی معاصر دامن می زند. همانطور که در فصل 1 مستند شده است، تحقیقات تجربی در مورد مجازات بیشتر توجه خود را بر مجرم متمرکز کرده است. اخیراً تلاش هایی برای گنجاندن مجازات در زمینه های سازمانی و اجتماعی گسترده تر آن صورت گرفته است. مطالعه ما این تلاش‌ها را با تحلیل کمی رابطه بین مجرم و زمینه‌های اجتماعی که در آن محکوم می‌شود، گسترش می‌دهد. ما از داده‌های مربوط به احکام جنایی در گرجستان بین سال‌های 1976 و 1985 برای پرسیدن سه سؤال استفاده می‌کنیم. اولی به موضوع نگرانی همیشگی می پردازد: در طول صدور حکم، ویژگی های مجرم، چه آن هایی که مربوط به صریح قانونی هستند و چه ویژگی هایی که ارتباط قانونی آنها مشکوک است یا وجود ندارد، چقدر مهم هستند؟ سوال دوم توجه را به زمینه های اجتماعی محکومیت معطوف می کند و می پرسد که آیا آنها به طور مستقیم بر نتایج مجازات تأثیر می گذارند یا خیر.

Historically, the announcement and invocation of criminal penalties were public spectacles. Today, fear of crime and disaffection with the criminal justice system guarantee that this public fascination with punishment continues. In the past decade, virtually every legislature in the country has undertaken sentencing reform, in the hope that public concern with crime would be allayed and dispari­ ties in criminal sentences would be reduced if not eliminated. Scholars have intensified their longstanding preoccupation with discrimination and the sources of disparate treatment during sentencing - issues that continue to fuel contem­ porary reform efforts. As documented in Chapter 1, empirical research on sen­ tencing has concentrated much of its attention on the offender. Only recently have attempts been made to imbed sentencing in its broader organizational and social contexts. Our study extends these attempts by quantitatively analyzing the relationship between the offender and the social contexts in which he or she is sentenced. We use data on felony sentencing in Georgia between 1976 and 1985 to ask three questions. The first addresses an issue of perennial concern: during sentencing, how important are offender attributes, both those of explicit legal relevance and traits whose legal relevance is questionable or nonexistent? The second question directs attention to the social contexts of sentencing and asks whether they directly affect sentencing outcomes.