The Secret History of Vladimir Nabokov

بررسی شگفت‌انگیز و آشکارکننده زندگی و آثار ناباکوف - به ویژه آتش کمرنگ و لولیتا- بینش جدیدی را در مورد یکی از مرموزترین نویسندگان قرن بیستم به ارمغان می‌آورد.

رمان‌نویس ولادیمیر ناباکوف شاهد وحشت‌های قرن خود بود، از روسیه انقلابی و سپس آلمان تحت فرمان هیتلر فرار کرد و تنها چند هفته قبل از سقوط پاریس به دست نازی‌ها، همراه با همسر و پسر یهودی‌اش از فرانسه گریخت. او بارها و بارها با اتهام چشم پوشی از رنج های بشری برای نوشتن داستان های هنرمندانه از تباهی روبرو شد. اما آیا واقعاً یکی از بزرگترین نویسندگان زبان انگلیسی شایسته این است که این همه منتقد به او برچسب زیبایی غیر اخلاقی داده اند؟

با استفاده از اطلاعات پرونده‌های اطلاعاتی تازه از طبقه‌بندی‌شده و تاریخ نظامی بازیابی شده، آندره‌آ پیتزر، روزنامه‌نگار، استدلال می‌کند که ولادیمیر ناباکوف به دور از اینکه طرفدار هنر برای هنر باشد، موفق شد تاریخ آزاردهنده‌ای را در داستان‌های داستانی خود پنهان کند. برای چندین دهه مورد توجه قرار نگرفت. ناباکوف به‌عنوان گونه‌ای مستندساز ظاهر می‌شود و پربارترین دهه‌های زندگی حرفه‌ای خود را صرف ضبط حماسه‌ای از اردوگاه‌های کار اجباری فراموش‌شده و تعصب شدید، از جنگ جهانی اول تا گولاگ و هولوکاست کرد. لولیتا هویت مخفی هامبرت هامبرت را تسلیم می کند و ناباکوف را که از یهودی ستیزی آمریکایی وحشت زده است را فاش می کند. راوی دیوانه آتش رنگ پریده تراژدی های روسی را به یاد می آورد که روزگاری جهان را تسخیر کرده بود. از دادگاه های تزاری گرفته تا مجموعه فیلم های نازی ها، از سازمان های جبهه سیا تا کازابلانکا در زمان جنگ، داستان خانواده ناباکوف داستان قرن اوست – و هر دو به طور جدانشدنی در داستان او تنیده شده اند.

A startling and revelatory examination of Nabokov’s life and works—notably Pale Fire and Lolita—bringing new insight into one of the twentieth century’s most enigmatic authors.

Novelist Vladimir Nabokov witnessed the horrors of his century, escaping Revolutionary Russia then Germany under Hitler, and fleeing France with his Jewish wife and son just weeks before Paris fell to the Nazis. He repeatedly faced accusations of turning a blind eye to human suffering to write artful tales of depravity. But does one of the greatest writers in the English language really deserve the label of amoral aesthete bestowed on him by so many critics?

Using information from newly-declassified intelligence files and recovered military history, journalist Andrea Pitzer argues that far from being a proponent of art for art’s sake, Vladimir Nabokov managed to hide disturbing history in his fiction—history that has gone unnoticed for decades. Nabokov emerges as a kind of documentary conjurer, spending the most productive decades of his career recording a saga of forgotten concentration camps and searing bigotry, from World War I to the Gulag and the Holocaust. Lolita surrenders Humbert Humbert’s secret identity, and reveals a Nabokov appalled by American anti-Semitism. The lunatic narrator of Pale Fire recalls Russian tragedies that once haunted the world. From Tsarist courts to Nazi film sets, from CIA front organizations to wartime Casablanca, the story of Nabokov’s family is the story of his century—and both are woven inextricably into his fiction.