The Scottish Revolution 1637-44

در سال 1637 اسکاتلند در شورش علیه شاه چارلز اول منفجر شد. این شورش نه تنها به دنبال خنثی کردن سیاست های منفور در کلیسا بود، بلکه به دنبال معکوس کردن انتقال قدرت به لندن بود که پس از اتحاد تاج های 1603 انجام شد. . Covenanters برای پارلمان اسکاتلند بدون کنترل سلطنتی و همچنین برای یک کلیسای پرسبیتری مبارزه کردند. موفقیت آنها خیره کننده بود. هنگامی که پادشاه از دادن امتیاز خودداری کرد، خواسته های خود را افزایش دادند و هنگامی که او قصد داشت اسکاتلند را با ارتش هایی از انگلستان و ایرلند فتح کند، آنها شمال انگلیس را با ارتش خود اشغال کردند و حتی شاه تحقیر شده را مجبور به پرداخت هزینه آن کردند. Covenanters پیروز شده بودند، اما پیروزی شکننده بود، زیرا موفقیت آنها دو پادشاهی دیگر چارلز اول را بی ثبات کرد. اسکاتلندی ها ثابت کرده بودند که واقعاً سلطنت به ظاهر مطلق چقدر شکننده است. ابتدا ایرلندی ها از ارتش اسکاتلند پیروی کردند و شورش کردند، سپس در سال 1642 انگلستان به جنگ داخلی سقوط کرد. میثاق‌ها چه واکنشی نشان می‌دادند؟ در سلطنت سه پادشاهی، سرنوشت اسکاتلند به نتایج جنگ های ایرلند و انگلیس بستگی دارد.

تصمیم گرفته شد که منافع ملی اسکاتلند - و انجام اراده خدا - باعث شد که این امر محقق شود. فرستادن ارتش‌هایی برای مداخله در هر دو ایرلند و انگلیس برای اجرای توافقی در مورد هر سه پادشاهی که از هویت جداگانه اسکاتلند محافظت می‌کند و پروتستان اسکاتلندی را بر همه آنها تحمیل می‌کند، ضروری است. همانطور که میثاق‌ها در سال 1644 به انگلستان حمله کردند، امیدهای آنها زیاد بود. رئالیسم سیاسی و تعصب مذهبی آنها را به راه انداختن تلاشی جسورانه برای جایگزینی اسکاتلندی بر بریتانیا بر بریتانیا سوق داد.

In 1637 Scotland exploded in rebellion against King Charles I. The rebellion sought not only to undo hated anglicising policies in the Church, but to reverse the wholesale transfer of power to London which had followed the 1603 Union of the Crowns. The Covenanters fought for a Scottish parliament free from royal control as well as for a Presbyterian Church. Their success was staggering. When the king refused to make concessions they widened their demands, and when he planned to conquer Scotland with armies from England and Ireland, they occupied the north of England with their own army and even forced the humiliated king to pay for it. The Covenanters had triumphed, but the triumph proved fragile, as their success destabilised Charles I's other two kingdoms. The Scots had proved how brittle the seemingly absolute monarchy really was. First the Irish followed the Scottish army and revolted, then in 1642 England collapsed into civil war. How were the Covenanters to react? In the three-kingdom monarchy, Scotland's fate would depend on the outcomes of the Irish and English wars.

It was decided that Scotland's national interests - and doing God's will - made it necessary to send armies to intervene in both Ireland and England to enforce a settlement on all three kingdoms that would protect Scotland's separate identity and impose Scottish Presbyterianism on all of them. As the Covenanters launched an invasion of England in 1644 their hopes were high. Political realism and religious fanaticism were leading them to launch a bold bid to replace English dominance of Britain with Scottish.