The Scientific Study of Society

سنت پنج علم اجتماعی را به رسمیت می شناسد: انسان شناسی، اقتصاد، روانشناسی اجتماعی، جامعه شناسی و علوم سیاسی. اما چه کسی می داند در هر پنج رشته چه می گذرد؟ دانشمندان علوم اجتماعی از یک رشته غالباً در مورد پیشرفت دانشمندان علوم اجتماعی از یک رشته دیگر که اساساً روی همان مشکل اجتماعی کار می کنند، اطلاعات کمی دارند یا اصلاً نمی دانند. گاهی اوقات، حتی در یک رشته همسایه، ناشناس است. روش شناسی مشکل زمانی بدتر می شود که اختیارات را به دانشمندان و مهندسان طبیعی گسترش دهیم. من خودم شواهد کمی پیدا کردم که آنها خود را در آن سوی یک گلف غیرقابل پل زدن بین دو فرهنگ می بینند. آنها افراط و تفریط فکری آن معدود دانشمندان علوم اجتماعی «جدید» را مشاهده می کنند که خود را در حال مبارزه با «جنگ علمی» می بینند، اما ناآگاهی این منتقدان بی شمار در حملات به شدت ساده لوحانه آنها به علوم طبیعی چنان آشکار است که آنها را جدی نمی گیرند. با این حال، اگرچه دانشمندان علوم طبیعی قدردانی می‌کنند که بیشتر علوم اجتماعی یک علم اصیل است، اما به ندرت در مورد چگونگی و چرایی انجام آن به‌صورت هم‌زمان می‌دانند. یک مثال مرز بین اقتصادهای رقابت ناقص و زیست شناسی تکاملی است. با معکوس کردن تعصب معمول، زیست‌شناسان تکاملی معمولاً ریاضیات کمی می‌دانند، و از این رو خواندن ادبیات نظریه بازی‌ها را سخت می‌دانند، در نتیجه اغلب وقت خود را صرف اختراع مجدد چرخ می‌کنند.

Tradition recognises five social sciences: anthropology, economies, social psychology, sociology, and political science. But who knows what is going on in all five disciplines? Social scientists from one discipline often know little or nothing about the progress made by social scientists from another discipline working on essentially the same social problem. Sometimes, even of a neighbouring discipline is terra incognita. the methodology The problem becomes worse when we widen the remit to natural scientists and engineers. I have found little evidence myself that they see themselves as standing on the other side of an unbridgeable golf between two cultures. They observe the intellectual excesses of those few 'newage' social scientists who see themselves fighting a 'science war', but the ignorance of these innumerate critics is so apparent in their grossly naive attacks on natural science, that they are not taken seriously. However, although natural scientists appreciate that most social science is genuine science, they seldom know much about how and why it is done as it iso This can lead to serious inefficiencies in areas in which the traditional frontiers between social and natural science are melting away. An example is the frontier between the economies of imperfeet competition and evolutionary biology. Reversing the usual bias, the evolutionary biologists commonly know little mathematics, and hence find the game theory literature hard to read, with the result that they often spend their time re-inventing the wheel.