The Satyricon: the Apocolocyntosis

شاید عجیب‌ترین و شگفت‌انگیزترین اثر مدرن برای زنده ماندن از دنیای باستان، The Satyricon به ماجراهای حماسی ساختگی خنده‌دار انکولپیوس ناتوان و تلاش او برای بازیابی مردانگی می‌پردازد. در اینجا پترونیوس به طرز درخشانی به اطلسان، شکارچیان میراث، استادان پر زرق و برق و کشیش های سرخورده عصر - و مهمتر از همه، تریمالکیو، میلیونر خودساخته کهنالگویی که ابتذال پرمدعا در مقیاسی دیوانه وار بزرگ او را به یکی از بزرگان تبدیل می کند، زنده می کند. شخصیت های طنز در ادبیات آپوکولوسینتوزیس سنکا، طرحی مخرب در مورد «الهی شدن کلودیوس کلود»، توسط نویسنده طراحی شد تا خود را با نرون، که جانشین کلودیوس بود، خوشحال کند. این دو با هم بینشی قدرتمند از دوره تاریک و جذاب تاریخ روم ارائه می دهند.

Perhaps the strangest -- and most strikingly modern -- work to survive from the ancient world, The Satyricon relates the hilarious mock epic adventures of the impotent Encolpius, and his struggle to regain virility. Here Petronius brilliantly brings to life the courtesans, legacy-hunters, pompous professors and dissolute priestesses of the age -- and, above all, Trimalchio, the archetypal self-made millionaire whose pretentious vulgarity on an insanely grand scale makes him one of the great comic characters in literature. Seneca's The Apocolocyntosis, a malicious skit on 'the deification of Claudius the Clod', was designed by the author to ingratiate himself with Nero, who was Claudius' successor. Together, the two provide a powerful insight into a darkly fascinating period of Roman history.