The Renal Papilla and Hypertension

LOUIS TOBIAN دلایل زیادی برای مشکوک بودن مدولای کلیه در پاتوژنز فشار خون بالا وجود دارد. اگرچه دانش کنونی ما اجازه تعیین نقش دقیق و دقیق برای مدولا را نمی‌دهد، نشانه‌های زیادی از درگیری آن وجود دارد که زمان مناسبی برای بررسی کامل موضوع است. MandaI و Bohman در این جلد انجام داده اند. دخالت مدولای کلیه در فشار خون بالا برای اولین بار توسط مطالعات اریک مویرهد مشخص شد. او با مطالعه فشار خون مجدد مجدد نشان داد که تزریق عصاره بصل النخاع کلیه می تواند از این نوع فشار خون در سگ، خرگوش و موش صحرایی جلوگیری کند. متعاقباً، تعدادی از آزمایش‌ها نشان داد که ایمپلنت‌های مدولای کلیه نه تنها می‌توانند از پرفشاری خون مجدد جلوگیری کنند، بلکه سطح فشار خون را در پرفشاری خون گلدبلات در موش‌های صحرایی و خرگوش به میزان زیادی کاهش می‌دهند. بعداً مشخص شد که اکثر سلول های باقی مانده در این ایمپلنت های مدولاری سلول های بینابینی بودند. Pitcock و Muirhead توانستند این سلول‌های بینابینی را کشت دهند و کاشت سلول‌های کشت‌شده فشار خون را در پرفشاری خون خصوصی و گلدبلات، به‌ویژه در موش، کاهش داد. ما توانستیم این مشاهدات کلی را با استفاده از ایمپلنت های مدولا در فشار خون "پس از نمک" تایید کنیم. ایمپلنت های مدولاری در واقع فشار خون را پایین آوردند.

LOUIS TOBIAN There are many reasons for suspecting that the medulla of the kidney is involved in the pathogenesis of hypertension. Although our present knowledge does not permit the assignment of a precise and exact role for the medulla, there are so many indications of its involvement that this is an appropriate time for the subject to be thoroughly reviewed, as Drs. MandaI and Bohman have done in this volume. The involvement of the renal medulla in hypertension was first strongly indicated by the studies of Eric Muirhead. Studying renoprival hyperten­ sion, he demonstrated that the injection of extracts of renal medulla could prevent this type of hypertension in the dog, rabbit, and rat. Subsequently, a number of experiments showed that implants of renal medulla could not only prevent renoprival hypertension but also greatly reduce the level of blood pressure in Goldblatt hypertension in the rat and rabbit. It was later noted that the majority of the surviving cells in these medullary implants were interstitial cells. Pitcock and Muirhead were able to culture these interstitial cells, and implants of the cultured cells lowered blood pressure in renoprival hypertension and Goldblatt hypertension, particularly in the rat. We were able to confirm these general observations by employing implants of medulla in "postsalt" hypertension. The medullary implants did indeed bring the blood pressure down.