The Rehabilitation of Cognitive Disabilities

توانبخشی اختلالات فکری ناشی از آسیب مغزی به فعالیت حرفه ای عمده عصب روانشناسان بالینی تبدیل شده است. در سال‌های اخیر، عصب‌روان‌شناسی از ارزیابی و تشخیص استرس‌زا نقش حرفه‌ای به روشی تبدیل شده است که اکنون شامل فعالیت‌های درمانی و توانبخشی است. چنین روندهایی همچنین در دو مورد علاقه تحقیقاتی جدید عصب روانشناسان آشکار می شود: مطالعه تعمیم پذیری یافته های آزمون عصب روانشناختی به توانایی های روزمره، که اغلب به عنوان "اعتبار زیست محیطی" آزمون ها از آن یاد می شود، و مطالعات نتیجه درمان های بازآموزی شناختی. کشف روابط بین آزمون‌های عصب‌روان‌شناختی سنتی و رفتار روزمره مهم است، زیرا سؤالات ارجاع‌شده به روان‌شناسان عصبی تغییر کرده‌اند. اکنون از عصب‌روان‌شناس خواسته می‌شود تا در مورد توانایی‌های فکری عملکردی بیمار که با نیازهای روزمره خانه، محل کار و محیط‌های آموزشی مرتبط است، نظر دهد. البته، توسعه تئوری و روش‌های بازآموزی شناختی به عصب‌روان‌شناسان اجازه می‌دهد تا در درمان مشکلات شناختی که ارزیابی عصب‌روان‌شناختی مستند شده‌اند، مداخله کنند. از آنجایی که این رویکردها هنوز در مراحل شکل گیری خود هستند، موضوع تحقیقات بالینی، بحث و جدل بزرگ و تحقیقات سیستماتیک اندکی بوده است. این وضعیت باعث شد یکی از مجریان ما ابراز تاسف کند، "یا شما معتقدید که بازآموزی شناختی الهام گرفته از الهی است، یا کار شیطان." ظاهراً حد وسط کمی وجود دارد. با توجه به این وضعیت، کمیته برنامه کنفرانس Mid-South در مورد عصب روانشناسی انسان تصمیم گرفت بر نقش روانشناسان عصبی در توانبخشی تمرکز کند.

The rehabilitation of intellectual impairment resulting from brain injury has become a major professional activity of clinical neuropsychologists. In recent years, neuropsychology has developed from a professional role stressing assessment and diagnosis to one that now includes treatment and rehabilitation activities. Such trends are also manifested in two new research interests of neuropsychologists: the study of the generalizability of neuropsychological test findings to everyday abilities, often referred to as the "ecological validity" of tests, and outcome studies of cognitive retraining treatments. Discovering the relationships between traditional neuropsychological tests and everyday behavior is important because the referral questions posed to neuropsychologists have changed. Now, the neuropsychologist is asked to comment on the patient's functional intellectual abilities as they relate to the everyday demands of home, work and educational settings. Of course, the development of cognitive retraining theory and procedures allows neuropsychologists to intervene in the treatment of the cognitive problems that the neuropsychological evaluation has documented. Since these approaches are still in their formative stages, they have been the subject of clinical lore, great controversy and little systematic research. This situation prompted one of our presenters to lament, "Either you believe Cognitive Retraining is divinly inspired, or the work of the devil. " There is apparently little middle ground. Given this state of affairs, the program committee of the Mid-South Conference on Human Neuropsychology decided to focus on the role of neuropsychologists in rehabilitation.