The recursive mind : the origins of human language, thought, and civilization

ذهن بازگشتی این تصور رایج را به چالش می کشد که زبان چیزی است که ما را منحصراً انسان می سازد. در این کتاب متقاعد کننده، مایکل کوربالیس استدلال می‌کند که آنچه ما را در قلمرو حیوانات متمایز می‌کند ظرفیت ما برای بازگشت است: توانایی جاسازی افکارمان در افکار دیگر. «فکر می‌کنم، پس هستم» نمونه‌ای از اندیشه بازگشتی است، زیرا متفکر خود را وارد اندیشه خود کرده است. بازگشت ما را قادر می سازد تا ذهن خود و دیگران را درک کنیم. همچنین به ما قدرت "سفر در زمان" ذهنی را می دهد - توانایی وارد کردن تجربیات گذشته، یا تصورات آینده، در آگاهی حال.

با استفاده از علوم اعصاب، روانشناسی، رفتار حیوانات ، انسان شناسی و باستان شناسی، کوربالیس نشان می دهد که چگونه این ساختارهای بازگشتی منجر به ظهور زبان و گفتار شد، که در نهایت ما را قادر ساخت تا افکار خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم، برنامه ریزی کنیم و محیط خود را تغییر دهیم تا تخیل خلاق خود را بهتر منعکس کنیم. او نشان می دهد که چگونه ذهن بازگشتی برای بقا در شرایط سخت دوران پلیستوسن حیاتی بود و چگونه برای تقویت انسجام اجتماعی تکامل یافت. او چگونگی سازگاری زبان خود را با تفکر بازگشتی، ابتدا از طریق حرکات دستی، سپس با ظهور Homo sapiens، به صورت آوازی دنبال می کند. ابزارسازی و ساخت به وجود آمد و به کارگیری اصول بازگشتی در این فعالیت ها به نوبه خود به پیچیدگی های تمدن بشری، انقراض انسان های بزرگ مغز مانند نئاندرتال ها و برتری گونه ما بر جهان فیزیکی منجر شد.

The Recursive Mind challenges the commonly held notion that language is what makes us uniquely human. In this compelling book, Michael Corballis argues that what distinguishes us in the animal kingdom is our capacity for recursion: the ability to embed our thoughts within other thoughts. "I think, therefore I am," is an example of recursive thought, because the thinker has inserted himself into his thought. Recursion enables us to conceive of our own minds and the minds of others. It also gives us the power of mental "time travel"--the ability to insert past experiences, or imagined future ones, into present consciousness.

Drawing on neuroscience, psychology, animal behavior, anthropology, and archaeology, Corballis demonstrates how these recursive structures led to the emergence of language and speech, which ultimately enabled us to share our thoughts, plan with others, and reshape our environment to better reflect our creative imaginations. He shows how the recursive mind was critical to survival in the harsh conditions of the Pleistocene epoch, and how it evolved to foster social cohesion. He traces how language itself adapted to recursive thinking, first through manual gestures, then later, with the emergence of Homo sapiens, vocally. Toolmaking and manufacture arose, and the application of recursive principles to these activities in turn led to the complexities of human civilization, the extinction of fellow large-brained hominins like the Neandertals, and our species' supremacy over the physical world.