The Realism-Antirealism Debate in the Age of Alternative Logics

ارتباط بین منطق و دانش از دهه 1960 در کانون بحث های پر جنب و جوش بوده است. از یک سو، رویکردهای معرفتی استدلال های رسمی خود را بر مبنای ریاضیات بروور و منطق شهودی قرار دادند. به پیروی از مایکل دامت، آنها شروع به خواندن خود "ضد واقع گرا" کردند. دیگران بر پیشینه رسمی سنت فرگه تارسکی، جایی که نظریه مجموعه کانتوریایی از طریق نظریه مدل به منطق کلاسیک مرتبط است، ادامه دادند. یااکو هینتیککا تلاش کرد تا هر دو سنت را با استفاده از چیزی که اکنون به عنوان «منطق معرفتی صریح» شناخته می شود، متحد کند. بر اساس این دیدگاه، محتوای معرفتی به‌عنوان عملگرهایی که گزاره‌ها را از گزاره‌ها به دست می‌آورند، به جای محدودیت‌های متالوژیک بر مفهوم استنتاج وارد زبان مفعول می‌شوند. شهودگرایان و منطق دانان معرفتی صریح. ویراستاران جلد حاضر بر این باورند که در عصر منطق‌های جایگزین، که تحولات گوناگون در منطق با سرعتی نفس‌گیر اتفاق می‌افتد، این بحث باید مورد بازنگری قرار گیرد. مشارکت کنندگان این جلد با خوشحالی این چالش را پذیرفتند و با رویکردهای جدید به بحث از دیدگاه معرفتی صریح و ضمنی پاسخ دادند.

The relation between logic and knowledge has been at the heart of a lively debate since the 1960s. On the one hand, the epistemic approaches based their formal arguments in the mathematics of Brouwer and intuitionistic logic. Following Michael Dummett, they started to call themselves `antirealists'. Others persisted with the formal background of the Frege-Tarski tradition, where Cantorian set theory is linked via model theory to classical logic. Jaakko Hintikka tried to unify both traditions by means of what is now known as `explicit epistemic logic'. Under this view, epistemic contents are introduced into the object language as operators yielding propositions from propositions, rather than as metalogical constraints on the notion of inference.

The Realism-Antirealism debate has thus had three players: classical logicians, intuitionists and explicit epistemic logicians. The editors of the present volume believe that in the age of Alternative Logics, where manifold developments in logic happen at a breathtaking pace, this debate should be revisited. Contributors to this volume happily took on this challenge and responded with new approaches to the debate from both the explicit and the implicit epistemic point of view.