The Rational and the Real: An Essay in Metaphysics

فکر می‌کنم کتابی با عنوان هگلی باید هگلی‌تر از این کتاب باشد. من با هگل در این اعتقاد شریک هستم که امر عقلانی امر واقعی است و امر واقعی امری عقلانی است. من از هگل چیزی یاد گرفته ام و اینجا و آنجا وام گرفته ام. اما خواننده نباید عجولانه نتیجه بگیرد. من بیشتر می ترسم که ضد هگلی ها از این عنوان عبور نکنند و هگلی ها با کشف بدعت، پس از فصل اول دست از کار بکشند، اما همچنان امیدوار هستم که ترس من کاملاً ناموجه باشد. فکر می‌کنم باید در مورد رابطه بین این کتاب و اثر قبلی، پایان‌نامه دکترای دانشگاه لندن، با عنوان برخی مشکلات در هستی‌شناسی ایده‌آلیستی بریتانیا - یک بررسی مجدد و تلاش برای بازسازی، چیزی بگویم. در آنجا، من برخی از مشکلات کلیدی در متافیزیک ایده‌آلیستی را بررسی کردم و همچنین تلاش کردم تا کشف کنم که تا چه حد می‌توان برای موضع ایده‌آلیستی مورد قوی قرار داد. من تصمیم گرفتم که می توان یک پرونده بسیار قوی ایجاد کرد و تقریباً از آن متقاعد شدم. موضعی که من در اینجا ایجاد کرده‌ام دیگر، به عبارت دقیق‌تر، ایده‌آلیستی نیست، اگرچه شاید بیش از هر چیز دیگری تقریباً ایده‌آلیستی باشد. من از برخی ایده های توسعه یافته در کار قبلی استفاده کرده ام و برخی از عناوین فصل ها یکسان هستند.

A book with so Hegelian a title should, I suppose, be more Hegelian than this one. I share with Hegel the conviction that the rational is the real and the real is the rational. I have learned something from Hegel and borrowed here and there. But the reader should not jump to conclusions. I rather fear that anti-Hegelians will not get past the title and that Hegelians, upon discovering heresy, will give up after the first chapter, but I continue to hope that my fear is quite unjustified. I should, I think, say something about the relation between this book and an earlier work, a University of London Ph. D. thesis, entitled Some Problems in British Idealist Ontology - a Re-examination and Attempted Reconstruction. There, I surveyed some key problems in idealist metaphysics and also endeavoured to discover just how strong a case could be made for the idealist position. I decided that a pretty strong case could be made and I was very nearly convinced by it. The position I have developed here is no longer, strictly speaking, idealist though it is perhaps more nearly idealist than anything else. I have used some ideas developed in the earlier work and some of the chapter titles are the same.