The Racial Railroad

میراث قطار را به عنوان یک مکان حیاتی برای مسابقه در ایالات متحده آشکار می کند

علی رغم برتری ظاهری فرهنگ خودرو در ایالات متحده، قطار دارای از دیرباز نمادی قدرتمند از استثناگرایی، نبوغ و وسعت آمریکا بوده و همچنان ادامه دارد. برای تقریبا دو قرن، قطار به عنوان وسیله ای واقعی و نمادین برای هویت ملی آمریکا، سرنوشت آشکار و جاه طلبی های امپراتوری عمل کرده است. بنابراین، تعجبی ندارد که قطار همچنان در تصاویر، ادبیات، فیلم و موسیقی تبلیغات به دوام می‌آورد.

راه‌آهن نژادی نقش محوری شگفت‌آوری را که راه‌آهن در شکل‌گیری و درک هویت و تفاوت نژادی ایفا کرده است و همچنان ایفا می‌کند، برجسته می‌کند. ایالات متحده. جولیا اچ لی استدلال می‌کند که قطار اغلب به‌عنوان مکانی برای داستان‌های نژاد مورد استفاده قرار می‌گیرد، زیرا در سراسر ثبت‌ها و مقیاس‌های متعدد تجربه و معنا عمل می‌کند، هم به‌عنوان فراخوان و هم ذخیره‌ای برای هر گونه روایت اجتماعی، تاریخی و سیاسی.

لی نشان می دهد که چگونه، از طریق میراث کار نژادی و محرومیت از حقوق - از ساخت راه آهن بین قاره ای در آمریکای چینی و به تصویر کشیدن بومیان آمریکا در مناظر و تبلیغات، تا راه آهن زیرزمینی و جداسازی جیم کرو - قطار تبدیل به یکی از فضاهای نمونه ای می شود که آثار فرهنگی آمریکایی از طریق آن به بررسی مسائل مربوط به سوبژکتیویته نژادی، اجتماع و تضاد می پردازند. با در نظر گرفتن قطار از دریچه‌های مختلف، راه‌آهن نژادی چگونگی شکل‌گیری تشکل‌ها و درگیری‌های نژادی را به روش‌های مهم و متناقضی توسط فضاهایی که در آن‌ها تشکیل می‌شوند، ردیابی می‌کند. رخ می دهند.

Reveals the legacy of the train as a critical site of race in the United States

Despite the seeming supremacy of car culture in the United States, the train has long been and continues to be a potent symbol of American exceptionalism, ingenuity, and vastness. For almost two centuries, the train has served as the literal and symbolic vehicle for American national identity, manifest destiny, and imperial ambitions. It’s no surprise, then, that the train continues to endure in depictions across literature, film, ad music.

The Racial Railroad highlights the surprisingly central role that the railroad has played―and continues to play―in the formation and perception of racial identity and difference in the United States. Julia H. Lee argues that the train is frequently used as the setting for stories of race because it operates across multiple registers and scales of experience and meaning, both as an invocation of and a depository for all manner of social, historical, and political narratives.

Lee demonstrates how, through legacies of racialized labor and disenfranchisement―from the Chinese American construction of the Transcontinental Railroad and the depictions of Native Americans in landscape and advertising, to the underground railroad and Jim Crow segregation―the train becomes one of the exemplary spaces through which American cultural works explore questions of racial subjectivity, community, and conflict. By considering the train through various lenses, The Racial Railroad tracks how racial formations and conflicts are constituted in significant and contradictory ways by the spaces in which they occur.