The Purari — tropical environment of a high rainfall river basin

یکی از سیستم‌های رودخانه‌ای بزرگ کشور ما، رودخانه پوراری، در خلیج پاپوآ در سواحل جنوبی پاپوآ گینه نو خروجی خود را به دریا پیدا می‌کند. همه استان‌های مرتفع به این رودخانه عظیم کمک می‌کنند: ایراو استان ارتفاعات جنوبی به رودخانه‌های کائوگل و واهگی (سرزمین‌های مرتفع غربی)، رودخانه توآ (سیمبو) و رودخانه‌های آسارو و آئوره از استان مرتفع شرقی می‌پیوندد تا پوراری سومین رودخانه بزرگ در P. N. G. بر خلاف رقبای خود، مگس و سپیک، فاصله بین فرار از کوه ها و ورودی آن به دریا کوتاه است. رودخانه پس از پیچیدن مسیر خود را عمدتاً از میان دره‌های عمیق احاطه شده توسط کوه‌های مرتفع، از دامنه‌های دامنه‌های جنوبی کوردیلرای مرکزی که به سختی هشتاد کیلومتری از دریا فاصله دارد، ترک می‌کند. پتانسیل انرژی چنین رودخانه ای بسیار زیاد است. آیا می توان از آب ها به هیچ وجه به نفع ملت استفاده کرد؟ دوازده سال پیش، کمیسیون برق پاپوآ گینه نو پاسخی به این سوال ارائه کرد: ساخت سدی بر روی رودخانه در ناحیه وابو در استان خلیج فارس. تولید مقادیر زیادی نیروی برق آبی می تواند به شبکه توزیع ملی وارد شود و صنایع سنگین می تواند در استان خلیج فارس و سایر مناطق مناسب برای بهره مندی از این نیرو ایجاد شود.

One of the major river systems of our country, the Purari River, finds its outlet to the sea in the Gulf of Papua on the southern coast of Papua New Guinea. All highlands provinces contribute to this mighty river: the Erave of the Southern Highlands Province joins with the Kaugel and Wahgi Rivers (Western High­ lands), the Tua River (Simbu), and Asaro and Aure Rivers of the Eastern High­ lands Province to make the Purari the third largest river in P. N. G. Unlike its rivals, the Fly and the Sepik, the distance between its escape from the mountains and its entrance to the sea is short. After winding its way mostly through deep gorges flanked by high mountains, the river leaves the foothills of the southern slopes of the central cordillera barely eighty kilometers from the sea. The energy potential of such a river is enormous. Could the waters be utilised in any way to the advantage of the nation? Twelve years ago the Electricity Com­ mission of Papua New Guinea proposed an answer to this question: the building of a dam across the river in the Wabo area of the Gulf Province. The generation of vast quantities of hydro-electric power could be fed into a national distribu­ tion grid and heavy industries could be established in the Gulf Province and other suitable localities to benefit from this power.