The Practical Import of Political Inquiry

این کتاب یک مشکل اساسی در رویکردهای انتقادی به تحقیق سیاسی و اجتماعی را بررسی می‌کند: به چه طریقی تحقیق اجتماعی توسط یک قصد عملی متحرک می‌شود؟ این نیت عملی به عنوان یک افزودنی یا انتخابی از سوی پرسشگر خارجی برای پرس و جو نیست، بلکه ذاتی فرآیند استعلام است. هدف عملی در تحقیق از ارتباط بین تحقیق اجتماعی و دیدگاه شرکت کننده ناشی می شود. پرسشگر اجتماعی برای درک حس کسانی که موضوع تحقیق هستند، باید دیدگاه شرکت کننده در جهان اجتماعی را اتخاذ کند. کاترینو با این دیدگاه مخالف است که تحقیق یک فعالیت مستقل و متمایز یا برتر از دیدگاه شرکت‌کننده است. او استدلال می‌کند که از آنجایی که پرسش‌کننده با شرکت‌کننده در یک سطح است، همه تحقیقات باید به عنوان نقد متقابل در نظر گرفته شود که در آن کسانی که با تحقیق مورد خطاب قرار می‌گیرند، از حق برابر و ظرفیت برابر برای انتقاد از مخاطبان برخوردارند.

This book examines a basic problem in critical approaches to political and social inquiry: in what way is social inquiry animated by a practical intent? This practical intent is not external to inquiry as an add-on or a choice by the inquirer, but is inherent to the process of inquiry. The practical intent in inquiry derives from the connection between social inquiry and the participant’s perspective. The social inquirer, in order to grasp the sense of those who are the subject of inquiry, has to adopt the perspective of the participant in the social world. Caterino opposes the view that research is an autonomous activity distinct from or superior to a participant’s perspective. He argues that since the inquirer is on the same level as the participant, all inquiry should be considered mutual critique in which those who are addressed by inquiry have an equal right and an equal capacity to criticize addressors.