The postcolonial secular : God and country in South Asian Anglophone fiction

تخیل پساسکولار یک مطالعه بین‌رشته‌ای و غنی از پساسکولاریسم را به عنوان یک امکان سیاسی تأییدی ارائه می‌کند که از طریق پتانسیل‌ها و محدودیت‌های تفکر سکولار و مذهبی پدیدار می‌شود. در حالی که سکولاریسم و ​​مذهب می‌توانند الهام‌بخش و خلاقیت را پرورش دهند، می‌توانند با خشونت، جنگ داخلی، تقسیم، اکثریت گرایی و کمونالیسم، به ویژه در چارچوب دولت-ملت، مرتبط شوند. ماناو راتی از طریق خوانش دقیق رمان‌هایی که با آنیمیسم، بودیسم، مسیحیت، هندوئیسم، اسلام و سیکیسم درگیر هستند، بررسی می‌کند که چگونه پرسش‌های اخلاقی و نیاز به ایمان، هیبت، شگفتی و افسون می‌توانند در پی چنین مواردی بیان و اهمیت پیدا کنند. بحران ها

در حین تمرکز بر مایکل اونداتجه و سلمان رشدی، راتی به آثار چندین نویسنده دیگر نیز می‌پردازد، از جمله شاونا سینگ بالدوین، ماهاسوتا دوی، آمیتاو گوش و آلن سیلی. راتی میزان شجاعت و ریسک موجود در تخیل رادیکال این آثار پساسسکولار را نشان می‌دهد، و بررسی می‌کند که چگونه نویسندگان با پارادوکس‌های قانع‌کننده یک سکولاریسم غیرسکولار و یک دین غیر مذهبی آزمایش می‌کنند و به آن اشاره می‌کنند.

با تکیه بر ادبیات انگلیسی زبان جنوب آسیا و نظریه پسااستعماری، و قرار گرفتن خود در محرک ترین بحث های معاصر در سکولاریسم و ​​مذهب، تخیل پساسکولار برای خوانندگان علاقه مند به روابط مهم خواهد بود. در میان فرهنگ، ادبیات، نظریه و سیاست.

The Postsecular Imagination presents a rich, interdisciplinary study of postsecularism as an affirmational political possibility emerging through the potentials and limits of both secular and religious thought. While secularism and religion can foster inspiration and creativity, they also can be linked with violence, civil war, partition, majoritarianism, and communalism, especially within the framework of the nation-state. Through close readings of novels that engage with animism, Buddhism, Christianity, Hinduism, Islam, and Sikhism, Manav Ratti examines how questions of ethics and the need for faith, awe, wonder, and enchantment can find expression and significance in the wake of such crises.

While focusing on Michael Ondaatje and Salman Rushdie, Ratti addresses the work of several other writers as well, including Shauna Singh Baldwin, Mahasweta Devi, Amitav Ghosh, and Allan Sealy. Ratti shows the extent of courage and risk involved in the radical imagination of these postsecular works, examining how writers experiment with and gesture toward the compelling paradoxes of a non-secular secularism and a non-religious religion.

Drawing on South Asian Anglophone literatures and postcolonial theory, and situating itself within the most provocative contemporary debates in secularism and religion, The Postsecular Imagination will be important for readers interested in the relations among culture, literature, theory, and politics.