The Population of Modern China

دانشجوی علاقه مند به جمعیت جهان و جمعیت شناسی ناگزیر باید چین را بشناسد. چین به عنوان پرجمعیت ترین کشور جهان، جایگاه منحصر به فردی را در نظام جمعیتی جهان به خود اختصاص داده است. چگونگی شکل‌گیری جمعیت آن بر اثر فعل و انفعالات پیچیده بین عواملی مانند ایدئولوژی و نهادهای سیاسی، واقعیت اقتصادی، سیاست‌های دولت، سنت‌های فرهنگی-اجتماعی، و واگرایی قومی، یک عرصه جذاب و چالش برانگیز برای بررسی و تحلیل را نشان می‌دهد. با این حال، در بسیاری از قرن بیستم، در حالی که مطالعات جمعیتی به یک علم بالغ تبدیل شده است، اطلاعات دقیق و تجزیه و تحلیل پیچیده در مورد جمعیت چین عمدتاً یا کم یا غیرقابل دسترس باقی مانده بود، اولاً به دلیل عدم وجود پایگاه های داده سیستماتیک به دلیل اختلافات تقریباً بی وقفه و جنگ‌ها، و بعداً به این دلیل که جامعه از سال 1949 برای حدود سه دهه به روی ناظران بیرونی بسته بود. از پایان انقلاب فرهنگی، اوضاع به‌طور چشمگیری تغییر کرده است. چین یک برنامه اصلاحات بلندپروازانه را آغاز کرده است که در آن مدرنیزاسیون به هدف اصلی بسیج اجتماعی تبدیل شده است. چین دیگر نمی‌توانست برای مطالعات و برنامه‌ریزی‌های مربوط به جمعیت، به اطلاعات نادقیق سرشماری یا نظرسنجی تکیه کند و همچنین نمی‌توانست به روی جهان خارج بسته بماند. هم جمع آوری اطلاعات دقیق تر و هم دسترسی به چنین اطلاعاتی در دهه 1980 به طور چشمگیری افزایش یافته است. مشاهدات، تحلیل ها و گزارش های سیستماتیک در مورد جمعیت چین در ادبیات جمعیت در سراسر جهان ظاهر شده است.

Student~ interested in world populations and demography inevitably need to know China. As the most populous country of the world, China occupies a unique position in the world population system. How its population is shaped by the intricate interplays among factors such as its political ideology and institutions, economic reality, government policies, sociocultural traditions, and ethnic divergence represents at once a fascinating and challenging arena for investigatIon and analysis. Yet, for much of the 20th century, while population studies have developed into a mature science, precise information and sophisticated analysis about the Chinese population had largely remained either lacking or inaccessible, first because of the absence of systematic databases due to almost uninterrupted strife and wars, and later because the society was closed to the outside observers for about three decades since 1949. Since the end of the Cultural Revolution, things have dramatically changed. China has embarked on an ambitious reform program where modernization became the utmost goal of societal mobilization. China could no longer afford to rely on imprecise census or survey information for population-related studies and policy planning, nor to remaining closed to the outside world. Both the gathering of more precise information and access to such information have dramatically increased in the 1980s. Systematic observations, analyses and reporting about the Chinese population have surfaced in the population literature around the globe.