The politics of force : media and the construction of police brutality

وقتی خشونت پلیس به اخبار صفحه اول تبدیل می شود، باعث ایجاد تعامل شدید و ناگهانی بین رسانه ها، مردم و پلیس می شود. رجینا لارنس به خوبی نشان می دهد که چگونه این رویدادهای خبری مواد خام را برای بررسی مشکلات اساسی در جامعه آمریکا فراهم می کند. روزنامه‌نگاران، سیاست‌گذاران و مردم از چنین داستان‌هایی برای تعریف یک موقعیت مشکل‌ساز استفاده می‌کنند و این فرآیند تعریف مسئله به رسانه‌ها نقشی حیاتی در بحث‌های سیاست عمومی ما می‌دهد.

لارنس بیش از 500 حادثه پلیس را به طور گسترده تحلیل می‌کند. استفاده از زور تحت پوشش نیویورک تایمز و لس آنجلس تایمز از سال 1985 تا 1994، همراه با تجزیه و تحلیل بیشتر از حوادث اخیر مانند تیراندازی به آمادو دیالو در نیویورک. این حوادث شامل مواردی است که به عنوان «وحشیگری پلیس» تعریف می شود، اما محدود به آنها نیست. لارنس نیروهای ساختاری و فرهنگی را فاش می کند که هم اخبار را شکل می دهند و هم به پلیس اجازه می دهند بیشتر حوادث استفاده از زور را تعریف کند، که تعداد آنها بسیار بیشتر از آن است. او می گوید که گزارش شده است.

لارنس معضل دستیابی به دیدگاه های رسانه ای انتقادی در مورد سیاست های پلیسی را بررسی می کند. او عواملی را بررسی می کند که پوشش خبری ضرب و شتم رادنی کینگ را بسیار مهم کرده است، به ویژه پس از ضبط این حادثه در ویدئو. در عین حال، او نشان می‌دهد که چگونه یک رویداد خبری فوق‌العاده شامل پلیس می‌تواند به وسیله‌ای برای ورود گروه‌های اجتماعی به حاشیه رانده شده به عرصه رسانه تبدیل شود.

در تضاد با تعریف مسئله «رویداد محور» با کتاب لارنس که داستان‌های خبری "محور نهادی" را به طور کامل مطالعه کرده است، شکاف بزرگی را در مطالعات رسانه ای پر می کند. همچنین درک وسیع تری از تعامل بین سیستم عدالت کیفری و رسانه ها در دنیای امروز ارائه می دهد.

When police brutality becomes front-page news, it triggers a sudden, intense interaction between the media, the public, and the police. Regina Lawrence ably demonstrates how these news events provide the raw materials for looking at underlying problems in American society. Journalists, policy makers, and the public use such stories to define a problematic situation, and this process of problem definition gives the media a crucial role in our public policy debates.

Lawrence extensively analyzes more than 500 incidents of police use-of-force covered by the New York Times and the Los Angeles Times from 1985 to 1994, with additional analysis of more recent incidents such as as the shooting of Amadou Diallo in New York. The incidents include but are not limited to those defined as "police brutality." Lawrence reveals the structural and cultural forces that both shape the news and allow police to define most use-of-force incidents, which occur in far greater numbers than are reported, she says.

Lawrence explores the dilemma of obtaining critical media perspectives on policing policies. She examines the factors that made the coverage of the Rodney King beating so significant, particularly after the incident was captured on video. At the same time, she shows how an extraordinary news event involving the police can become a vehicle for marginalized social groups to gain entrance into the media arena.

In contrasting "event-driven" problem definition with the more thoroughly studied "institutionally driven" news stories, Lawrence's book fills a major gap in media studies. It also offers a broader understanding of the interplay between the criminal justice system and the media in today's world.