The Political Fragmentation of Germany: Formation of German states by Infrastructures, Maps, and Movement, 1815–1866

این کتاب توسعه ایالت های سرزمینی آلمان را در قرن نوزدهم از طریق منشور پنج Mittelstaaten تجزیه و تحلیل می کند: باواریا، زاکسن، هانوفر، وورتمبرگ و بادن. این سوال می پرسد که چگونه یک دولت به یک مکان تبدیل می شود، و استدلال می کند که شامل یک روند رقابتی و چند وجهی است، روندی با پیشرفت کند و ناهموار. این مطالعه از زاویه ای جدید و حیاتی، یعنی فضایی و تحرک عمومی، به این سوال می پردازد. موضوعات تحت پوشش طیفی از جغرافیای دستگاه دولتی، زیبایی شناسی نقشه برداری آلمانی و مسیر حرکت عمومی را شامل می شود. این کتاب با به چالش کشیدن این باور که تحدید حدود سرزمینی در درجه اول یک موضوع سیاست و دیپلماسی است، نشان می دهد که سرزمین های سیاسی از طریق اعمال و تخیل روزانه ساخته می شوند.

This book analyses the development of German territorial states in the nineteenth century through the prism of five Mittelstaaten: Bavaria, Saxony, Hanover, Württemberg, and Baden. It asks how a state becomes a place, and argues that it involves a contested and multi-faceted process, one of slow and uneven progress. The study approaches this question from a new and crucial angle, that of spatiality and public mobility. The issues covered range from the geography of state apparatus, the aesthetics of German cartography and the trajectories of public movement. Challenging the belief that territorial delimitation is primarily a matter of policy and diplomacy, this book reveals that political territories are constructed through daily practices and imagination.