The Political Economy of Globalization

جهانی شدن جهان را با سرعتی شتابان متحول می کند. ادغام جهان ادامه دارد و پیوندهای بین المللی در روابط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی را گسترش داده و تشدید می کند. آزادسازی تجارت و اقتصاد، که با تغییرات انقلابی در فناوری اطلاعات تقویت شده است، منجر به رشد اقتصادی قابل توجهی در سطح جهانی شده است. از سوی دیگر، روند جهانی شدن ماهیت روابط تولیدی را تغییر می دهد، نقش های سنتی دولت-ملت را تهدید می کند و پیامدهای گسترده ای را برای رشد، توسعه و محیط زیست پایدار به همراه دارد. اگرچه کشورهای توسعه یافته و کشورهای در حال توسعه فعالانه در این حماسه جهانی شدن شرکت می کنند، همانطور که گزارش توسعه انسانی سازمان ملل متحد در سال 1996 نشان می دهد، نزدیک به 90 کشور از نظر اقتصادی بدتر از ده سال پیش هستند که منجر به "قطبی شدن جهانی" شده است. بین داشته ها و نداشته ها این گزارش همچنین نشان می‌دهد که شکاف بین درآمد سرانه کشورهای صنعتی و کشورهای در حال توسعه، به دور از کاهش، طی سی سال گذشته بیش از سه برابر شده است. علاوه بر این، اکثر کشورهایی که از این حرکت جهانی شدن سود می برند، شاهد افزایش نابرابری و فقر بوده اند. این شکست جهانی‌سازی مبتنی بر بازار در پاداش عادلانه منافع، سازمان ملل را بر آن داشت تا سال 1996 را به عنوان سال بین‌المللی ریشه‌کنی فقر (IEP) و دهه 1997-2006 را به‌عنوان دهه بین‌المللی ریشه‌کنی فقر اعلام کند و به ترویج آن بپردازد. \"توسعه پایدار مردم محور\".

Globalization is transforming the world at an accelerated pace. Integration of the world continues, widening and intensifying international linkages in economic, political and social relations. Liberalization of trade and fmance, lubricated by revolutionary changes in information technology, has resulted in significant economic growth at the global level. On the other hand, the process of globalization is changing the nature of production relations, threatening the traditional roles of the nation-state, and carrying with it far-reaching implications for sustainable growth, development and the environment. Although both developed and developing countries are actively participating in this saga of globalization, nearly ninety countries, as the United Nations' Human Development Report, 1996 indicates, are worse off economically than they were ten years ago, leading to "global polarization" between haves and have nots. The report further indicates that the gap between the per capita incomes of the industrialized world and the developing countries, far from narrowing, has more than tripled during the last thirty years. Further, a majority of the countries benefitting from this globalization drive have seen a rise in inequality and poverty. This failure of market driven globalization to reward the benefits equitably led the United Nations to proclaim 1996 as the International Year for the Eradication of Poverty (IYEP) and the decade of 1997-2006 as the international decade for the eradication of poverty, and to promote "people-centered sustainable development".