The Plantation Machine: Atlantic Capitalism in French Saint-Domingue and British Jamaica

جامائیکا و سنت-دومینگ به ویژه جوامع برده داری و مستعمرات امپراتوری قرن هجدهم وحشیانه اما به طور آشکار موفق بودند. این رژیم‌های مزرعه‌داری برای اتخاذ استعاره‌ای از دوران، «ماشین‌های» پیچیده‌ای بودند که در طول زمان توسط کارخانه‌داران، بازرگانان و مقامات به‌خوبی تنظیم شده بودند تا در استثمار کارگران برده‌شده‌شان و خدمت به امپراتوری‌هایشان کارآمدتر شوند. ماشین کاشت با استفاده از طیف گسترده ای از شواهد آرشیوی، نیم قرن حیاتی را در توسعه چارچوب های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی که این جوامع را ممکن ساخته است، نشان می دهد. تروور برنارد و جان گاریگوس شباهت‌های عمیق و غیرمنتظره‌ای را در این دو مستعمره امپراتوری جایزه پیدا می‌کنند که در طول دوره با یکدیگر جنگیده‌اند. جامائیکا و سنت دومینگ تقریباً در همان لحظه، خصومت تلخی را بین کشاورزان و فرمانداران، درگیری خشونت‌آمیز بین اربابان و کارگران برده‌دار، تشدید سرنوشت‌ساز قوانین نژادی، گسترش مداوم تجارت برده و انتقاد کلان‌شهرها از کشاورزان تجربه کردند. ' ظلم.

هسته ماشین کاشت به جنگ هفت ساله و پیامدهای آن می پردازد. وقایع آن دوره، به ویژه ترس از مسمومیت بردگان در سنت-دومینگ و شورش تقریباً همزمان بردگان در جامائیکا، تسلط سفیدپوستان را در هر دو مستعمره تقویت کرد. برنارد و گاریگوس استدلال می‌کنند که نگرانی‌های سیاسی محلی، نه ایدئولوژی‌های نژادی در حال ظهور، ظهور اشکال متمایز نژادپرستی را در این دو جامعه توضیح می‌دهند. انقلاب آمریکا بحران امپریالیستی دیگری را برای ذینفعان ماشین کشت و زرع فراهم کرد، اما در دهه 1780 سفیدپوستان در هر مکان به شکلی که قبلاً نبوده بود پیشرفت می کردند - و سیاهان به شیوه های جدید و نگران کننده رنج می بردند. نتیجه این بود که جامائیکا و سنت دومینگ به بخش‌های حیاتی امپراتوری‌های آمریکای بریتانیا و فرانسه در اواخر قرن هجدهم تبدیل شدند.

Jamaica and Saint-Domingue were especially brutal but conspicuously successful eighteenth-century slave societies and imperial colonies. These plantation regimes were, to adopt a metaphor of the era, complex "machines," finely tuned over time by planters, merchants, and officials to become more efficient at exploiting their enslaved workers and serving their empires. Using a wide range of archival evidence, The Plantation Machine traces a critical half-century in the development of the social, economic, and political frameworks that made these societies possible. Trevor Burnard and John Garrigus find deep and unexpected similarities in these two prize colonies of empires that fought each other throughout the period. Jamaica and Saint-Domingue experienced, at nearly the same moment, a bitter feud between planters and governors, a violent conflict between masters and enslaved workers, a fateful tightening of racial laws, a steady expansion of the slave trade, and metropolitan criticism of planters' cruelty.

The core of The Plantation Machine addresses the Seven Years' War and its aftermath. The events of that period, notably a slave poisoning scare in Saint-Domingue and a near-simultaneous slave revolt in Jamaica, cemented white dominance in both colonies. Burnard and Garrigus argue that local political concerns, not emerging racial ideologies, explain the rise of distinctive forms of racism in these two societies. The American Revolution provided another imperial crisis for the beneficiaries of the plantation machine, but by the 1780s whites in each place were prospering as never before—and blacks were suffering in new and disturbing ways. The result was that Jamaica and Saint-Domingue became vitally important parts of the late eighteenth-century American empires of Britain and France.