The Phylogeny of Human Chromosomes

پرسش از چگونگی ظهور انسان باید به قدمت خود اندیشه بشر باشد. با این حال، تا قرن گذشته بود که در میان طوفان مخالفت ها و انتقادات شدید احساسی، انسان ابتدا به عنوان محصول تکامل شناخته شد تا خلقت. علاوه بر این، هنوز سی سال از زمانی که ترکیب شیمیایی و ساختار مولکولی مواد ارثی به طور کامل شناخته شده است یا تعداد کروموزوم انسان شناخته شده است، نگذشته است. بنابراین، تعجب آور نیست که بفهمیم در حال حاضر چقدر کم می‌دانیم که ژن‌ها و کروموزوم‌هایمان چگونه عمل می‌کنند، و چگونه آنها در طول فیلوژنی تکامل یافته‌اند. در این کار من درباره چگونگی انتقال و تغییر کروموزوم های خودمان تا آنجا که ممکن است فیلوژنی آنها را در گذشته ردیابی کنیم، بحث کرده ام. برای کاملتر کردن کار، ترکیب و تکامل ژنوم خودمان نیز باید مورد بررسی قرار می گرفت تا بتوانیم برخی از یافته های اخیر در سطح کروموزوم را درک کنیم. اینها ناشی از استفاده از روش‌هایی برای محلی‌سازی توالی‌های DNA تکراری و تک نسخه‌ای در کروموزوم‌ها است. علاوه بر این، توسعه روش‌های بیوشیمیایی مطالعه تکامل در سطح ماکرومولکولی نه تنها به درک کامل‌تر مکانیسم‌های تکاملی منجر شده است، بلکه ما را قادر می‌سازد تا با تغییرات تکاملی در سطح کروموزوم مقایسه کنیم. علاوه بر این، اشاره ای ساده به سوابق فسیلی ضروری بود، زیرا اکتشافات چشمگیر در سال های اخیر داده های ارزشمندی را در مورد تکامل انسان ارائه کرده است.

The question of how man has emerged must be as old as human thought itself. However, it was not until last century that, amidst a storm of opposition and highly emotional criticism, man was first conceived as a product of evolution rather than creation. Moreover, it is not yet thirty years since the chemical composition and molecular structure of the hereditary material was fully understood or the chromosome number of man became known. It should not be surprising then, to find how little, at present, we understand how our genes and chromosomes operate, and how they have evolved during phylogeny. In this work I have discussed how our own chromosomes have been transmitted and altered as far back as we may trace their phylogeny into the past. To make the work more complete, the composition and evolution of our own genome had also to be consiered in order to understand some of the recent findings at the chromosome level. These have resulted from using methods for localizing repetitive and single copy DNA sequences in chromosomes. Moreover, the development of biochemical methods of studying evolution at the macromolecular level has not only led to a more complete understanding of the evolutionary mechanisms, but has enabled us to make comparisons with evolutionary change at the chromosome level. In addition, a simple reference to the fossil record was necessary, because impressive discoveries in recent years have supplied valuable data on man's evolution.