The Phenomenological Movement: A Historical Introduction

کوشش حاضر برای شناساندن خوانندگان فلسفی عام به جنبش پدیدارشناختی از طریق تاریخچه آن، خود تاریخی دارد که با هدف آن مرتبط است. ممکن است با گزیده‌های زیر از مروری که هربرت دبلیو اشنایدر از دانشگاه کلمبیا، رئیس بخش کارآموزی، به خوبی باز شود. . همکاری‌های فرهنگی، بخش فعالیت‌های فرهنگی یونسکو از سال 1953 تا 56، در سال 1950 از فرانسه نوشت: تأثیر هوسر! فلسفه‌های قاره‌ای را متحول کرده است، نه به این دلیل که فلسفه او غالب شده است، بلکه به این دلیل که هر فلسفه‌ای اکنون می‌خواهد خود را با روش پدیدارشناختی تطبیق دهد و خود را در آن بیان کند. این شرط ضروری احترام انتقادی است. در آمریکا، برعکس، پدیدارشناسی در مراحل ابتدایی خود است. دانشجوی متوسط ​​آمریکایی فلسفه، وقتی جلد اخیر فلسفه منتشر شده در قاره اروپا را برمی دارد، ابتدا باید «ترفندهای» تجارت پدیدارشناختی را بیاموزد و سپس تا جایی که می تواند واردات واقعی آن چیزی را که هست ترجمه کند. به نوع تحلیلی که با آن آشنایی دارد گفت. . . . . . . بدون شک، آموزش و پرورش آمریکایی به تدریج گسترش روش و اصطلاحات پدیدارشناسی را مورد توجه قرار خواهد داد، اما تا زمانی که این امر محقق نشود، خوانندگان آمریکایی فلسفه اروپایی دارای یک نقص شدید هستند. و این نه تنها در مورد اگزیستانسیالیسم بلکه تقریباً در مورد تمام ادبیات فلسفی فعلی صدق می کند.

The present attempt to introduce the general philosophical reader to the Phenomenological Movement by way of its history has itself a history which is pertinent to its objective. It may suitably be opened by the following excerpts from a review which Herbert W. Schneider of Columbia University, the Head of the Division for Internc. . tional Cultural Cooperation, Department of Cultural Activities of Unesco from 1953 to 56, wrote in 1950 from France: The influence of Husser! has revolutionized continental philosophies, not because his philosophy has become dominant, but because any philosophy now seeks to accommodate itself to, and express itself in, phenomenological method. It is the sine qua non of critical respectability. In America, on the contrary, phenomenology is in its infancy. The aver­ age American student of philosophy, when he picks up a recent volume of philosophy published on the continent of Europe, must first learn the "tricks" of the phenomenological trade and then translate as best he can the real import of what is said into the kind of analysis with which he is familiar. . . . . . . No doubt, American education will gradually take account of the spread of phenomenological method and terminology, but until it does, American readers of European philosophy have a severe handicap; and this applies not only to existentialism but to almost all current philosophicalliterature.