The Persian Gulf: Holocene Carbonate Sedimentation and Diagenesis in a Shallow Epicontinental Sea

این جلد، اگرچه یک سنتز یکپارچه نیست، اما بیشتر جنبه‌های رسوب‌گذاری و دیاژنز هولوسن در خلیج فارس را بررسی می‌کند و 22 مقاله را زیر یک جلد و در یک زبان گروه‌بندی می‌کند. از آنجایی که این رسوبات و کانی های دیاژنتیکی با رسوبات موجود در بسیاری از حوضه های رسوبی باستانی قابل مقایسه هستند، ارزیابی آنها باید برای گروه بزرگی از کارگرانی که سنگ های رسوبی باستانی را تفسیر می کنند، ارزشمند باشد. عوامل مورفولوژیکی، اقلیمی و اقیانوس شناسی ضروری تعیین کننده رسوب و دیاژنز هولوسن در خلیج فارس در مقاله مقدماتی توسط PURSER و SEIBOLD خلاصه شده است. این کنترل‌های محیطی و مورفولوژی کلی خلیج فارس شباهت زیادی با خلیج کوسه، استرالیای غربی دارد که توسط LOGAN و همکاران توصیف شده است. (1970). از سوی دیگر، خلیج فارس به طور قابل توجهی با استان های شناخته شده فلوریدا و باهامیا متفاوت است. کف خلیج فارس از خط ساحلی قاره ای به سمت محور عمق سنجی (80 تا 100 متر) متمایل است. از سوی دیگر، استان باهامیان افقی و بسیار کم عمق (2-10 متر)، با لبه های قفسه بسیار واضح است که توسط آب های عمیق اقیانوسی احاطه شده است. این سبک‌های معماری متضاد به قاب‌های تکتونیکی مختلف مربوط می‌شوند.

This volume, although not an integrated synthesis, treats most aspects of Holocene sedimenta­ tion and diagenesis in the Persian Gulf, grouping 22 contributions under a single cover and in one language. Because these sediments and diagenetic minerals are comparable to those existing in many ancient sedimentary basins, their appraisal should be of value to the enlarging group of workers who interpret ancient sedimentary rocks. The essential morphological, climatic and oceanographic factors determining Holocene sedimen­ tation and diagenesis in the Persian Gulf are summarized in the introductory article by PURSER and SEIBOLD. These environmental controls and the overall morphology of the Persian Gulf have much in common with Shark Bay, Western Australia, described by LOGAN et al. (1970). On the other hand, the Persian Gulf is markedly different from the better known Florida and Bahamian prov­ inces; the floor of the Persian Gulf is gently inclined from continental shoreline to bathymetric axis (80-100 m); the Bahamian province, on the other hand, is horizontal and extremely shallow (2-10 m), with very sharply defined shelf edges surrounded by deep oceanic waters. These contrast­ ing architectural styles are related to different tectonic frames.