The Perfection of Nature: Animals, Breeding, and Race in the Renaissance

تاریخ عمیقی از چگونگی شکل گیری ایتالیا و امپراتوری اسپانیا در دوران رنسانس توسط شیفتگی طولانی مدت به پرورش.

رنسانس برای این باور که افراد می توانند خود را به عظمت بسازند جشن گرفته می شود. اما یک جریان پنهانی تاریک در این دوره پربرکت تاریخ وجود دارد. همان مردان و زنانی که پیشرفت‌های عمیقی در درک اروپایی از شرایط انسانی ارائه کردند - و پایه‌های انقلاب علمی را پایه‌گذاری کردند - همچنین در کنترل آن شرایط و جهان طبیعی گسترده‌تر وسواس داشتند.

ردیابی شیوه‌های اولیه صنایع دستی مدرن مکنزی کولی نشان می دهد که چگونه ایده نژاد و نظریه های وراثت از طریق پرورش حیوانات در سایه امپراتوری اسپانیا شکل گرفت. در حالی که یک رشته از رنسانس دیدگاهی لیبرال از پتانسیل انسانی را جشن می گرفت، دیگری آن را توسط زیست شناسی محدود می کرد و انسان را به حیوان و شاهزاده را به گل میخ تقلیل می داد. کولی توضیح می‌دهد که «نژاد» برای اولین بار به حیواناتی که از طریق پرورش اصلاح می‌شوند اشاره کرد. برای کسانی که این مفهوم را ابداع کردند، نژاد انعطاف ناپذیر نبود، بلکه نتیجه شکننده کار تولید مثل بود. با گسترش امپراتوری اسپانیا، مفهوم نژاد از غیرانسان به حیوانات انسان منتقل شد. کولی نشان می‌دهد که چگونه، زمانی که ایده خطرناک تولید مثل کنترل‌شده بارها و بارها زنده شد، زبانی غنی، پیچیده و همیشه در حال تغییر از نژاد و پرورش متولد شد.

افزودن جزئیات و زمینه تاریخی به بحث‌ها درباره نژاد و روابط انسانی و حیوانی، کمال طبیعت خوانشی دقیق از مفاهیم تئوریزه نشده نسل و نارضایتی های آن در جهان فراتر از انسان ارائه می دهد.

A deep history of how Renaissance Italy and the Spanish empire were shaped by a lingering fascination with breeding.

The Renaissance is celebrated for the belief that individuals could fashion themselves to greatness, but there is a dark undercurrent to this fêted era of history. The same men and women who offered profound advancements in European understanding of the human condition—and laid the foundations of the Scientific Revolution—were also obsessed with controlling that condition and the wider natural world.

Tracing early modern artisanal practice, Mackenzie Cooley shows how the idea of race and theories of inheritance developed through animal breeding in the shadow of the Spanish Empire. While one strand of the Renaissance celebrated a liberal view of human potential, another limited it by biology, reducing man to beast and prince to stud. “Race,” Cooley explains, first referred to animal stock honed through breeding. To those who invented the concept, race was not inflexible, but the fragile result of reproductive work. As the Spanish empire expanded, the concept of race moved from nonhuman to human animals. Cooley reveals how, as the dangerous idea of controlled reproduction was brought to life again and again, a rich, complex, and ever-shifting language of race and breeding was born.

Adding nuance and historical context to discussions of race and human and animal relations, The Perfection of Nature provides a close reading of undertheorized notions of generation and its discontents in the more-than-human world.