دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: John A Jenkins
سری:
ISBN (شابک) : 9781586488888, 2012021002
ناشر: PublicAffairs
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 0
زبان: English
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب پارتیزان: زندگی ویلیام رنکویست: بیوگرافی و زندگینامه، سیاسی، غیرداستانی، BIO 020000، POL000000
در صورت تبدیل فایل کتاب The Partisan: The Life of William Rehnquist به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پارتیزان: زندگی ویلیام رنکویست نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
به عنوان یک وکیل جوان که در آریزونا، دور از مرکز سیاسی کشور،
مشغول به کار بود، نماد ستیزی ویلیام هابز رنکوئیست او را به
محبوب جمهوریخواهان گلدواتر تبدیل کرد. او گستاخ و خوش بیان بود.
اگرچه او بیتردید جاهطلب و فوقالعاده با اعتماد به نفس بود،
اما سفر او به واشنگتن مستلزم ترکیبی از ارتباطات پسر خوب و
رتبههای خوب بود. رنکوئیست که در بدو ورود خود، یک مخالف خارجی و
اغلب تنها بود، از آثار لیبرال دادگاه وارن و محافظه کاری
دانشگاهی دادگاه برگر دوام آورد، تا اینکه در سال 1986 به علناً
سیاسی ترین محافظه کار تبدیل شد که به عنوان قاضی عالی دادگاه
عالی ایالات متحده حضور داشت. ایالت ها. در طی آن زمان، تفکر
رنکویست آشکارا تکامل پیدا نکرد - در واقع، نتوانست - تکامل یابد.
دگم رهبری را مغلوب کرد. بنابراین، با وجود استعدادهای فکریاش،
رنکوئیست هیچ قانون یا نظری برجای نگذاشت که دوران تصدی او را
بهعنوان قاضی عالی تعریف کند یا حتی به نظر میرسد که احتمالاً
ادامه خواهد داشت. در عوض، رنکوئیست میراث متفاوتی را به ارمغان
آورد: او این امر را محترمانه کرد که محافظه کار مصلحت اندیشی در
دادگاه باشد.
دادگاه عالی اکنون به اندازه قوه مجریه و مقننه دولت ما از نظر
سیاسی عمیقاً دچار اختلاف شده است و برای این منظور رنکویست باید
دریافت کند. اعتبار یا سرزنش جان رابرتز، جانشین او به عنوان قاضی
ارشد، وارث طبیعی او است. در زمان رابرتز، که منشی رنکویست بود،
دادگاه به عنوان عامل تعادل اجتماعی غیرقابل تشخیص است.
اکثریتهایی که منشور حقوق را گسترش دادند، از بین
رفتهاند.
دادگاه Rehnquist که تقریباً بیست سال به طول انجامید، در تصویر
او شکل گرفت. در طول سی و سه سال حضور در دادگاه عالی، از سال
1972 تا زمان مرگش در سال 2005 در 80 سالگی، رنکوئیست در مرکز
تحولات سیاسی چشمگیر دادگاه قرار داشت. او یک پارتیزان بود و برای
آغشتن به دربار با محافظه کاری عمیقی که قدرت دولت را بر حقوق
فردی ترجیح می داد، یک نبرد آرام و مداوم به راه انداخت.
داستان چگونگی و چرایی به قدرت رسیدن رنکوئیست به همان اندازه که
قانع کننده و غیرمحتمل است. رنکوئیست هیچ خاطره ای از خود به جای
نگذاشته است و هرگز بیوگرافی قابل توجهی از او وجود نداشته است:
رنکوئیست سوژه ای غیر همکار بود و در طول زندگی خود تلاش می کرد
تا اطمینان حاصل کند که روزنامه نگاران مطالب کمی برای کار کردن
داشته باشند. جان آ. جنکینز اولین بیوگرافی کامل رنکویست را تهیه
کرده است که ریشه های اعتقادات سیاسی و قضایی او را بررسی می کند
و نشان می دهد که چگونه یک فقیه غریزی درخشان، که کار خود را در
دادگاه آغاز کرد و معتقد بود که تنها صدای منزوی جناح راست خواهد
بود. اعتراض، اخلاق دادگاه عالی مدرن را ایجاد کرد.
As a young lawyer practicing in Arizona, far from the political
center of the country, William Hubbs Rehnquist's iconoclasm
made him a darling of Goldwater Republicans. He was brash and
articulate. Although he was unquestionably ambitious and
extraordinarily self-confident, his journey to Washington
required a mixture of good-old-boy connections and rank good
fortune. An outsider and often lone dissenter on his arrival,
Rehnquist outlasted the liberal vestiges of the Warren Court
and the collegiate conservatism of the Burger Court, until in
1986 he became the most overtly political conservative to sit
as chief justice of the Supreme Court of the United States.
Over that time Rehnquist's thinking pointedly did not — indeed,
could not — evolve. Dogma trumped leadership. So, despite his
intellectual gifts, Rehnquist left no body of law or opinions
that define his tenure as chief justice or even seem likely to
endure. Instead, Rehnquist bestowed a different legacy: he made
it respectable to be an expedient conservative on the
Court.
The Supreme Court now is as deeply divided politically as the
executive and legislative branches of our government, and for
this Rehnquist must receive the credit or the blame. His
successor as chief justice, John Roberts, is his natural heir.
Under Roberts, who clerked for Rehnquist, the Court remains
unrecognizable as an agent of social balance. Gone are the
majorities that expanded the Bill of Rights.
The Rehnquist Court, which lasted almost twenty years, was
molded in his image. In thirty-three years on the Supreme
Court, from 1972 until his death in 2005 at age 80, Rehnquist
was at the center of the Court's dramatic political
transformation. He was a partisan, waging a quiet, constant
battle to imbue the Court with a deep conservatism favoring
government power over individual rights.
The story of how and why Rehnquist rose to power is as
compelling as it is improbable. Rehnquist left behind no
memoir, and there has never been a substantial biography of
him: Rehnquist was an uncooperative subject, and during his
lifetime he made an effort to ensure that journalists would
have scant material to work with. John A. Jenkins has produced
the first full biography of Rehnquist, exploring the roots of
his political and judicial convictions and showing how a
brilliantly instinctive jurist, who began his career on the
Court believing he would only ever be an isolated voice of
right-wing objection, created the ethos of the modern Supreme
Court.