The Paradoxical Foundation of Strategic Management

این کتاب نقدی نظام مند از گفتمان علمی مدیریت استراتژیک ارائه می دهد. این مفروضات بی چون و چرای محققان را آشکار می کند و نشان می دهد که با حمایت از این فرضیات، محققان ماهیت متناقض استدلال استراتژیک را پنهان می کنند. نویسنده برای کشف پارادوکس های مدیریت استراتژیک به فلسفه ژاک دریدا اشاره می کند. او پارادوکس هایی را که هنگام نظریه پردازی در مورد استراتژی شرکتی در امتداد ابعاد استراتژی، فرآیند و محتوا رخ می دهد، آشکار می کند و نشان می دهد که چگونه این پارادوکس ها می توانند تفکر آینده در مورد مشکلات استراتژیک را غنی کنند. تجزیه و تحلیل با بحث در مورد مفاهیم نظری و عملی تکمیل می شود که نیاز به تحقیق در استراتژی را نه به عنوان چیزی که یک سازمان دارد، بلکه به عنوان چیزی که یک سازمان انجام می دهد برجسته می کند. چنین «چشم‌انداز عملی» به زمینه متناقضی اشاره می‌کند که مدیریت استراتژیک بر آن تکیه می‌کند و توانایی دانشمندان را برای تأمل در وظایف شاغلین در حین «انجام» استراتژی در سازمان‌ها غنی می‌کند.

This book offers a systematic critique of the scientific discourse of strategic management. It uncovers scholars' unquestioned assumptions and shows that by upholding these assumptions reseachers obscure the paradoxical nature of strategic reasoning. To uncover the paradoxes of strategic management the author refers to the philosophy of Jacques Derrida. He exposes the paradoxes that inevitably occur when theorizing about corporate strategy along the dimensions strategy context, process, and content and shows how these paradoxes can enrich future thinking about strategic problems. The analysis is completed by a discussion of theoretical and practical implications which highlight the need to research strategy not as something an organization has, but as something an organization does. Such a 'practice perspective' gives reference to the paradoxical ground that strategic management rests on and enriches scholars' ability to reflect on practitioners' tasks while 'doing' strategy in organizations.