دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Louis A. Sass, Ludwig Wittgenstein, Daniel Paul Schreber سری: ISBN (شابک) : 9780801422102, 0801498996 ناشر: Cornell University Press سال نشر: 1995 تعداد صفحات: 195 زبان: English فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 14 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The paradoxes of delusion : Wittgenstein, Schreber and the schizophrenic mind به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پارادوکس های توهم: ویتگنشتاین، شربر و ذهن اسکیزوفرنی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سالهای شکلگیری روانپزشکی، فروید، بلولر و یاسپرس همگی کتاب «خاطرات بیماری عصبی من» دانیل پل شربر را به عنوان مدلی از تفکر روانپریشی مطالعه کردند. ساس تفسیر ظریفی از خاطرات شربر در چارچوب تحلیل ویتگنشتاین از سولیپسیسم فلسفی ارائه می دهد. ویتگنشتاین که منتقد سرسخت توهمات فلسفه بود، افراط های نظری متافیزیک سنتی را به بیماری روانی تشبیه کرد. ساس مشاهده میکند که بسیاری از «بیماریهای فکری» که ویتگنشتاین تشخیص داده است - بیماریهایی که شامل جدایی از هستی اجتماعی و نگرانیهای عملی، و فرآیندهای اغراقآمیز انتزاع و خودآگاهی است - با علائم اسکیزوفرنی قرابتهای چشمگیری دارند. مانند سولیپسیست فلسفی، فرد اسکیزوفرنی ممکن است آگاهی خود را به عنوان مرکز جهان تعریف کند - و ممکن است دنیای هذیانی خود را به عنوان محصول همان آگاهی تجربه کند.
In the formative years of psychiatry Freud, Bleuler, and Jaspers all studied Daniel Paul Schreber's Memoirs of My Nervous Illness as a model of psychotic thought. Sass provides a nuanced interpretation of Schreber's Memoirs in the context of Wittgenstein's analysis of philosophical solipsism. A dauntless critic of the illusions of philosophy, Wittgenstein likened the speculative excesses of traditional metaphysics to mental illness. Sass observes that many of the "intellectual diseases" that Wittgenstein discerned - diseases involving detachment from social existence and practical concerns, and exaggerated processes of abstraction and self-consciousness - have striking affinities with the symptoms of schizophrenia. Like the philosophical solipsist, the schizophrenic may define his or her own consciousness as the center of the universe - and may experience his or her delusional world as a product of that same consciousness