The ontology of espionage in reality and fiction. A case study on iconicity

دسته بندی: فرهنگی
ویرایش:  
نویسندگان: Stjernfelt F.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 30 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 271 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 34,000

مقاله. - مطالعات سیستم های علامت. — جلد 31. — №1. - 2003. - ص. 133-162 یک شکل اساسی از شمایل بودن در ادبیات، مطابقت میان طرحواره های مفهومی اساسی در معناشناسی ادبی از یک سو و در پرداخت های واقعی از سوی دیگر است. استدلال می شود که معناشناسی موضوعی مانند جاسوسی به هستی شناسی حوزه مورد نظر، با ارجاع به «اصل گرایی خطاپذیر» فیلسوف انگلیسی بری اسمیت، وابسته است. این مقاله بر اساس نشانه‌شناسی A. J. Greimas و فلسفه دولت کارل اشمیت، چنین هستی‌شناسی را ترسیم می‌کند و مدعی است که معناشناسی جاسوسی شامل سیاست‌شناسی و روایت‌شناسی در موقعیتی برابر است. شخصیت "موقعیتی" جاسوس بر این اساس تحلیل می شود. تفاوت ساختاری بین پلیس و جاسوسی نظامی با ارجاع به نظریه ژرژ دومزیل در مورد سه کارکرد در اندیشه هند و اروپایی مشخص شده است. تعدادی از وجودشناختی به اصطلاح "ناامنی" ذاتی در جاسوسی و بازنمایی ادبی آن مشخص شده است. در نهایت، فرضیه‌هایی در رابطه با ارتباط جاسوسی و ادبیات بیان می‌شود و برخی از موضوعات تمثیلی محوری - عشق، الهیات - رمان جاسوسی ترسیم می‌شود و در مورد نماد بودن ادبیات نتیجه‌گیری می‌شود.

Article. — Sign Systems Studies. — vol 31. — №1. — 2003. — p. 133-162 A basic form of iconicity in literature is the correspondence between basic conceptual schemata in literary semantics on the one hand and in factual treatments on the other. The semantics of a subject like espionage is argued to be dependent on the ontology of the field in question, with reference to the English philosopher Barry Smith’s “fallibilistic apriorism”. This article outlines such an ontology, on the basis of A. J. Greimas’s semiotics and Carl Schmitt’s philosophy of state, claiming that the semantics of espionage involves politology and narratology on an equal footing. The spy’s “positional” character is analyzed on this basis. A structural difference between police and military espionage is outlined with reference to Georges Dumézil’s theory of the three functions in Indo-European thought. A number of ontological socalled “insecurities” inherent in espionage and its literary representation are outlined. Finally, some hypotheses are stated concerning the connection between espionage and literature, and some central allegorical objects — love, theology — of the spy novel are sketched, and a conclusion on the iconicity of literature is made.