The Non-Reificatory Approach to Belief

این کتاب مخالف این دیدگاه جریان اصلی است که ما باید با نگرش‌های گزاره‌ای به‌عنوان حالت‌های درونی برخورد کنیم، و پیشنهاد می‌کند که تلقی کردن باورها به‌عنوان چیزهایی از نوع خاص (یعنی واقعی‌سازی آنها) اشتباه است. ديدگاه تصحيحي با مشكلات متعددي مواجه است كه ديدگاه غيرتجديد كننده از آنها اجتناب مي‌كند، و استدلال مي‌شود كه ديدگاه غيرتجديد كننده به مفهوم روزمره اعتقاد وفادارتر است. چندین دلیل عمده وجود دارد که چرا ممکن است تصور شود که رویکرد تصحیح کننده به حالات روانی با این وجود اجتناب ناپذیر است، اما این کتاب تلاش می کند نشان دهد که هیچ یک از این دلایل اصلاً قانع کننده نیستند. در هر مورد، شواهد با یک دیدگاه غیرقابل اثبات سازگار است. نویسنده با این استدلال که محبوبیت دیدگاه تصحیح‌کننده غیرقابل توجیه است، تاریخ روان‌شناسی و فلسفه ذهن و ساختار زبان روان‌شناختی را بررسی می‌کند تا نشان دهد که این محبوبیت کاملاً قابل درک است، اما با این وجود اشتباه است.

This book argues against the mainstream view that we should treat propositional attitudes as internal states, suggesting that to treat beliefs as things of certain sort (i.e. to reify them) is a mistake. The reificatory view faces several problems that the non-reificatory view avoids, and it is argued the non-reificatory view is more faithful to the everyday concept of belief. There are several major reasons why it might be thought that a reificatory approach to mental states is nevertheless unavoidable, but this book attempts to show that none of these reasons is at all convincing; in each case, the evidence is consistent with a non-reificatory view. Having argued that the popularity of the reificatory view is unjustified, the author examines history of psychology and philosophy of mind, and the structure of psychological language, in order to show that this popularity is quite understandable, but mistaken nonetheless.