The New Republic: A Commentary on Book I of More’s Utopia Showing Its Relation to Plato’s Republic

تفسیر رادیکال کالین استارنز از قرابت دیرینه آرمان شهر توماس مور و جمهوری افلاطون پیوندهای ذاتی بین این دو اثر را تأیید می کند. نویسنده از طریق تفسیر مقدمه خود مور بر کتاب اول، نشان می دهد که جمهوری در همه جا به عنوان الگوی "بهترین مشترک المنافع" حضور دارد، که مور باید ابتدا آن را به عنوان علت اصلی شرارت های وحشتناک در جهان بی اعتبار کند. اوضاع سیاسی در حال فروپاشی اروپا در قرن شانزدهم. استارنز نشان می دهد که چگونه بیشتر، زمانی که جمهوری را از آنچه برای جامعه ای که برای هزاران سال مکاشفه مسیحی را پذیرفته و تحت تأثیر آن قرار داده بود، کوتاه کرد، سپس آن را «مسیحی کرد» تا به یکی از جوامع برسد. قدیمی ترین و منسجم ترین گزارش ها از حالت ایده آل مدرن: شرح آرمان شهر در کتاب دوم.

با دانستن این دیدگاه کاملاً جدید از موضعی که مدت‌هاست ممکن است مورد تردید قرار گیرد، نویسنده نقد و قدردانی از دیگر خطوط اصلی تفسیر درباره آرمان شهر مور را ارائه کرده است.

Colin Starnes radical interpretation of the long-recognized affinity of Thomas More’s Utopia and Plato’s Republic confirms the intrinsic links between the two works. Through commentary on More’s own introduction to Book I, the author shows the Republic is everywhere present as the model of the “best commonwealth,” which More must first discredit as the root cause of the dreadful evils in the collapsing political situation of sixteenth-century Europe. Starnes demonstrates how More, once having shorn the Republic of what was applicable to a society that had for a thousand years accepted and been moved by the Christian revelation, then “Christianized” it to arrive at one of the earliest and most coherent accounts of the ideal modern state: the description of Utopia in Book II.

Knowing this radically new view of a long-recognized position may be questioned, the author has included a criticism and appreciation of the other major lines of interpretation concerning More’s Utopia.