The new math : a political history

دوران تغییرات فرهنگی گسترده در آمریکا، سال‌های پس از جنگ شاهد ظهور بیت‌نیک‌ها و هیپی‌ها، تولد فمینیسم و ​​انتشار اولین بازی ویدیویی بود. همچنین دوران ریاضیات جدید بود. ریاضیات جدید که در اواخر دهه 1950 و 1960 به مدارس ایالات متحده معرفی شد، پاسخ درسی به ترس های جنگ سرد از بی کفایتی فکری آمریکا بود. در عصر اسپوتنیک و سیستم‌ها و ماشین‌های فن‌آوری که به طور فزاینده‌ای پیچیده‌تر می‌شد، کلاس ریاضی به عنوان یک مؤلفه مهم در آموزش شهروندان باهوش و با فضیلت که قادر به رقابت در مقیاس جهانی بودند، در نظر گرفته شد.

تاریخ، کریستوفر جی. فیلیپس ظهور و سقوط ریاضیات جدید را به عنوان نشانه ای از جوشش سیاسی و اجتماعی آن دوره بررسی می کند. نه طراحان برنامه درسی جدید ریاضی و نه گروه های مختلف حامیان آن بر این موضوع تمرکز نکردند که آیا ریاضیات جدید توانایی محاسباتی دانش آموزان را بهبود می بخشد یا خیر. در عوض، آنها احساس می کردند که ریاضیات جدید به کودکان آموزش می دهد تا به روش درست فکر کنند، و مجموعه ای از عادات ذهنی را در دانش آموزان ایجاد می کند که ممکن است آنها را بهتر برای شهروندی جامعه مدرن آماده کند - دنیایی از چالش های پیچیده، تغییرات سریع تکنولوژیکی، و آینده های غیرقابل پیش بینی. . در حالی که فیلیپس استدلال خود را در تغییر ادراک از انضباط فکری و ماهیت زیربنایی دانش ریاضی استوار می کند، او همچنین به بحث های طولانی در مورد مکان و ارتباط ریاضیات در آموزش لیبرال می پردازد. و با انجام این کار، او ماهیت معنای آمریکایی باهوش بودن را با اعداد بررسی می‌کند.

An era of sweeping cultural change in America, the postwar years saw the rise of beatniks and hippies, the birth of feminism, and the release of the first video game. It was also the era of new math. Introduced to US schools in the late 1950s and 1960s, the new math was a curricular answer to Cold War fears of American intellectual inadequacy. In the age of Sputnik and increasingly sophisticated technological systems and machines, math class came to be viewed as a crucial component of the education of intelligent, virtuous citizens who would be able to compete on a global scale.

In this history, Christopher J. Phillips examines the rise and fall of the new math as a marker of the period’s political and social ferment. Neither the new math curriculum designers nor its diverse legions of supporters concentrated on whether the new math would improve students’ calculation ability. Rather, they felt the new math would train children to think in the right way, instilling in students a set of mental habits that might better prepare them to be citizens of modern society—a world of complex challenges, rapid technological change, and unforeseeable futures. While Phillips grounds his argument in shifting perceptions of intellectual discipline and the underlying nature of mathematical knowledge, he also touches on long-standing debates over the place and relevance of mathematics in liberal education. And in so doing, he explores the essence of what it means to be an intelligent American—by the numbers.