The Nadir and the Zenith: Temperance and Excess in the Early African American Novel

ویرایش:  
نویسندگان: Anna Pochmara (author)  
سری:  
ISBN (شابک) : 0820359025, 9780820359021 
ناشر: University of Georgia Press 
سال نشر: 2021 
تعداد صفحات: 256
[257] 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 6 Mb 

قیمت کتاب (تومان) : 34,000



نادیر و اوج مطالعه ای است در مورد اعتدال و افراط در ملودرام در داستان های آمریکایی آفریقایی تبار قبل از رنسانس هارلم. آنا پوچمارا تجزیه و تحلیل رسمی را با توجه به زمینه تاریخی ترکیب می کند که علاوه بر روابط نژادی پس از جنگ در ایالات متحده، شامل جنبش های اعتدال سفید و سیاه پوست و گفتمان های آنها می شود. با وجود تکثیر و محبوبیت آن در آن زمان، داستان های آمریکایی آفریقایی تبار بین بازسازی و جنگ جهانی اول تقریباً به اندازه رنسانس هارلم توجه محققان را به خود جلب نکرده است. پوچمارا به طرز تحریک آمیزی نشان می دهد که لحظه تاریخی که "وضعیت سیاهان در جامعه آمریکا" به پایین ترین نقطه خود رسید - چیزی که ریفورد لوگان مورخ "نادیر" نامید - با اوج بهره وری رمان نویسی سیاه پوستان قبل از جنگ جهانی دوم همزمان است.

پوچمارا نویسندگانی مانند ویلیام ولز براون، چارلز دبلیو چسنات، پل لارنس دانبار، فرانسیس الن واتکینز هارپر، پائولین الیزابت هاپکینز و آملیا ای. جانسون را بررسی می کند. این شش نویسنده با هم کمتر از هفده رمان در سال های نادر (1877-1901) منتشر کردند که از خلاقیت همه نثرنویسان سیاهپوست جدید و تعداد رمان هایی که در اوج رنسانس هارلم در دهه 1920 منتشر کردند، پیشی گرفت.

The Nadir and the Zenith is a study of temperance and melodramatic excess in African American fiction before the Harlem Renaissance. Anna Pochmara combines formal analysis with attention to the historical context, which, in addition to postbellum race relations in the United States, includes white and black temperance movements and their discourses. Despite its proliferation and popularity at the time, African American fiction between Reconstruction and World War I has not attracted nearly as much scholarly attention as the Harlem Renaissance. Pochmara provocatively suggests that the historical moment when black people's "status in American society" reached its lowest point-- what historian Rayford Logan called the "Nadir"--coincides with the zenith of black novelistic productivity before World War II.

Pochmara examines authors such as William Wells Brown, Charles W. Chesnutt, Paul Laurence Dunbar, Frances Ellen Watkins Harper, Pauline Elizabeth Hopkins, and Amelia E. Johnson. Together, these six writers published no fewer than seventeen novels in the years of the Nadir (1877-1901), surpassing the creativity of all New Negro prose writers and the number of novels they published during the height of the Harlem Renaissance in the 1920s.