The Muslim Brotherhood and the West: A History of Enmity and Engagement

اخوان المسلمین و غرب اولین تاریخ جامع از رابطه بین بزرگترین جنبش اسلامگرای جهان و قدرتهای غربی است که در قرن گذشته بر خاورمیانه تسلط داشته اند: بریتانیا و ایالات متحده

در دهه‌های پس از ظهور اخوان در مصر در دهه 1920، مفهوم «غرب» این جنبش در مرکز جهان بینی آن و محرک اصلی رفتار آن باقی مانده است. از بدو تأسیس، اخوان در مخالفت با امپراتوری بریتانیا و نفوذ فرهنگی غرب به طور گسترده تر بود. زمانی که قدرت بریتانیا جای خود را به آمریکایی ها داد، رهبران اخوان که متعهد به دیدگاه جوامع اسلامی معتبرتر بودند، بین اضطراب یا پارانویا در مورد غرب و نیاز به تعامل با آن در نوسان بودند. مقامات غربی، به نوبه خود، برای درک اخوان المسلمین تلاش کردند، و مطمئن نبودند که آیا از این جنبش به عنوان یکی از "متعصبان" خطرناک اجتناب کنند یا آن را به عنوان بخشی معتدل و اجتناب ناپذیر از صحنه سیاسی منطقه بپذیرند. اغلب، دیپلمات‌ها نتوانستند جنبش را با شرایط خاص خود ببینند و ترجیح می‌دهند برنامه‌ها و وسواس‌های بیرونی خود را تحمیل کنند.

مارتین فرامپتون تاریخچه این روابط پیچیده و پربار را تا آستانه بهار عربی فاش می‌کند. . او با تکیه بر تحقیقات آرشیوی گسترده در لندن و واشنگتن و نوشته‌های اخوان به زبان عربی و انگلیسی، معتبرترین ارزیابی را تا به امروز از رابطه‌ای ارائه می‌کند که هم به خودی خود و هم برای پیمایش در یکی از آشفته‌ترین مناطق جهان حیاتی است.

The Muslim Brotherhood and the West is the first comprehensive history of the relationship between the world’s largest Islamist movement and the Western powers that have dominated the Middle East for the past century: Britain and the United States.

In the decades since the Brotherhood emerged in Egypt in the 1920s, the movement’s notion of “the West” has remained central to its worldview and a key driver of its behavior. From its founding, the Brotherhood stood opposed to the British Empire and Western cultural influence more broadly. As British power gave way to American, the Brotherhood’s leaders, committed to a vision of more authentic Islamic societies, oscillated between anxiety or paranoia about the West and the need to engage with it. Western officials, for their part, struggled to understand the Brotherhood, unsure whether to shun the movement as one of dangerous “fanatics” or to embrace it as a moderate and inevitable part of the region’s political scene. Too often, diplomats failed to view the movement on its own terms, preferring to impose their own external agendas and obsessions.

Martyn Frampton reveals the history of this complex and charged relationship down to the eve of the Arab Spring. Drawing on extensive archival research in London and Washington and the Brotherhood’s writings in Arabic and English, he provides the most authoritative assessment to date of a relationship that is both vital in itself and crucial to navigating one of the world’s most turbulent regions.