The Multifaith Movement: Global Risks and Cosmopolitan Solutions

این کتاب ظهور فوق مدرن جنبش چند دینی را مستند می کند، زیرا ابتکارات چند دینی به طور فزاینده ای به عنوان راه حل های جهان وطنی برای مقابله با خطرات جهانی مانند تروریسم و ​​تغییرات آب و هوایی در آستانه 21^st قرن. هدف این پروژه ها تقویت امنیت مشترک، به ویژه در جوامع غربی پس از حوادث 11 سپتامبر 2001 و بمب گذاری های ژوئیه 2005 لندن است، جایی که تعامل چند ادیان به عنوان راهبردی برای مقابله با افراط گرایی خشونت آمیز ترویج شده است. نویسنده از مصاحبه با 56 شخصیت برجسته در زمینه روابط چند دینی، از جمله پل نیتر، ایبو پاتل، مارکوس بریبروک، کاترین مارشال، جان وول و کریستا تیپت استفاده می کند.

شناسایی. اهداف اصلی جنبش چند دینی، این تحلیل به بررسی مزایا و چالش‌های مشارکت چند دینی و همچنین اثربخشی طرح‌های چند دینی در مقابله با فرآیند رادیکال‌سازی می‌پردازد. این کار با تکیه بر مفاهیم جهان وطنی، چارچوب نظری جدیدی به نام «Netpeace» را پیشنهاد می‌کند که به هم پیوستگی مشکلات جهانی و راه‌حل‌های آنها را می‌شناسد. با انجام این کار، ظرفیت شبکه‌های صلح‌ساز چند بازیگر، از جمله بازیگران مذهبی و دولتی، برای رسیدگی به معضلات مبرم عصر ما را تصدیق می‌کند. هدف اصلی این کتاب کمک به شکل‌گیری مدل‌های جدید کنش‌گری و حکومت‌داری است که بر پایه «سیاست تفاهم» الگوبرداری شده توسط جنبش چند دینی بنا شده است.

This book documents the ultramodern rise of the multifaith movement, as mulitfaith initiatives have been increasingly deployed as cosmopolitan solutions to counter global risks such as terrorism and climate change at the turn of the 21^st century. These projects aim to enhance common security, particularly in Western societies following the events of September 11, 2001 and the July 2005 London bombings, where multifaith engagement has been promoted as a strategy to counter violent extremism. The author draws on interviews with 56 leading figures in the field of multifaith relations, including Paul Knitter, Eboo Patel, Marcus Braybrooke, Katherine Marshall, John Voll and Krista Tippett.

Identifying the principle aims of the multifaith movement, the analysis explores the benefits—and challenges—of multifaith engagement, as well as the effectiveness of multifaith initiatives in countering the process of radicalization. Building on notions of cosmopolitanism, the work proposes a new theoretical framework termed ‘Netpeace’, which recognizes the interconnectedness of global problems and their solutions. In doing so, it acknowledges the capacity of multi-actor peacebuilding networks, including religious and state actors, to address the pressing dilemmas of our times. The primary intention of the book is to assist in the formation of new models of activism and governance, founded on a ‘politics of understanding’ modeled by the multifaith movement.