The Middle Ear: The Role of Ventilation in Disease and Surgery

برای اینکه گوش میانی مهم‌ترین عملکرد خود، یعنی انتقال صدا را حفظ کند، فشار آن همیشه باید در سطح اتمسفر حفظ شود. مدت‌ها تصور می‌شد که شیپور استاش تنها عضوی است که نقش مهمی در تنظیم فشار گوش میانی دارد. با این حال، پدیده های متعددی که نمی توان آنها را صرفاً با استناد به عملکرد شیپور استاش توضیح داد، به تدریج پدیدار شدند. به عنوان مثال، اوتیت میانی همراه با افیوژن همیشه نمی تواند به صورت تجربی با حذف انتخابی عملکرد تهویه شیپور استاش با برداشتن عضله تانسور veli pala tini و hamulus pterygoideus تولید شود. همچنین، بیشتر موارد اوتیت میانی همراه با افیوژن (OME) در کودکان می‌تواند علی‌رغم عملکرد ضعیف لوله‌ها حتی در مرحله نقاهت بهبود یابد. در دهه های اخیر، تبادل گاز در گوش میانی، به ویژه از طریق مخاط ماستوئید، به تدریج به عنوان یک سیستم تهویه یا تنظیم فشار دیگر برای گوش میانی آشکار شده است. اگرچه تعداد زیادی از مطالعات اطلاعات مهمی را در مورد فیزیولوژی و پاتوفیزیولوژی این عملکرد نشان داده‌اند، تنها چند مطالعه مربوط به تبادل گاز وجود دارد که مستقیماً با روشن کردن پاتوژنز اوتیت میانی یا بهبود درمان آن به حوزه گوش‌شناسی بالینی کمک کرده است. . به نظر می رسد یکی از بزرگترین دلایل کمبود مطالعات، فقدان روش بالینی مناسب برای ارزیابی عملکرد تبادل گاز باشد.

For the middle ear to maintain its most important function, sound con­ duction, its pressure always needs to be kept around atmospheric level. The eustachian tube has long been believed to be the only organ playing the important role of pressure regulation of the middle ear. However, several phenomena that cannot be explained solely by reference to eustachian tube function have gradually emerged. For instance, otitis media with effusion cannot always be produced experimentally by selectively eliminating the ventilatory function of the eustachian tube by excising the tensor veli pala­ tini muscle and the hamulus pterygoideus. Also, most cases of otitis media with effusion (OME) in children can heal in spite of persistently poor tubal function even in the convalescent stage. In recent decades, gas exchange in the middle ear, particularly through the mastoid mucosa, has gradually come to light as another ventilation or pressure-regulation system for the middle ear. Although numbers of studies have revealed important information about the physiology and patho­ physiology of this function, there have been only a few studies related to gas exchange that directly contributed to the field of clinical otology by clarifying the pathogenesis of otitis media or to improving its treatment. One of the biggest reasons for the paucity of studies appears to be lack of an appropriate clinical method for assessing the gas exchange function.