The Medici

مدیچی‌ها پس از تأسیس بانکی که در قرن پانزدهم به قدرتمندترین بانک در اروپا تبدیل شد، در فلورانس به قدرت سیاسی دست یافتند و شهر را به اوج دستاوردهای فرهنگی رساندند و دوک‌های موروثی آن شدند. در میان تعداد آنها کمتر از سه پاپ و یک ملکه قدرتمند و با نفوذ فرانسه وجود نداشت. حمایت آنها باعث انفجار هنر و معماری فلورانس شد. میکل آنژ، دوناتلو، فرا آنجلیکو و لئوناردو از جمله هنرمندانی هستند که با آنها ارتباط داشتند.

به این ترتیب "نمای دریافتی" مدیچی ها اجرا می شود. مری هالینگزورث استدلال می‌کند که این ایده که آنها فرمانروایان خردمند و پدران روشن‌فکر رنسانس بوده‌اند، داستانی تخیلی است که جایگاه واقعیت تاریخی را به دست آورده است. در حقیقت، مدیچی ها مانند بورجیاها فریبکار و بداخلاقی بودند - ظالمان در شهری که به طور غیرقانونی برای خود ساخته بودند و در شهوت قدرت طلبی از آن می کردند، نفرت داشتند.

Having founded the bank that became the most powerful in Europe in the fifteenth century, the Medici gained political power in Florence, raising the city to a peak of cultural achievement and becoming its hereditary dukes. Among their number were no fewer than three popes and a powerful and influential queen of France. Their patronage brought about an explosion of Florentine art and architecture. Michelangelo, Donatello, Fra Angelico and Leonardo are among the artists with whom they were associated.

Thus runs the 'received view' of the Medici. Mary Hollingsworth argues that the idea that they were wise rulers and enlightened fathers of the Renaissance is a fiction that has acquired the status of historical fact. In truth, the Medici were as devious and immoral as the Borgias – tyrants loathed in the city they illegally made their own and which they beggared in their lust for power.