The Mechanization of Natural Philosophy

مکانیزه‌سازی فلسفه طبیعی به جنبه‌های مختلف دگرگونی فلسفه طبیعی در طول قرن‌های 16 و 17 اختصاص دارد که معمولاً به عنوان فلسفه مکانیکی توصیف می‌شود.

ترسیم مرز بین ارسطویی قدیم و «جدید» »فلسفه مکانیکی مورخان را با یک کار ظریف، اگر نگوییم یک ماموریت غیرممکن، روبرو می کند. بسیاری از فیلسوفان طبیعی بودند که در واقع از مرز بین دو جهان عبور کردند و در درون هر یک از این جهان ها، طیف وسیعی از آموزه ها، استدلال ها و شیوه های فکری وجود داشت. بیان فلسفه مکانیکی مملو از ابهامات است. ممکن است حداقل به سه شرکت مختلف اشاره داشته باشد: توصیفی از طبیعت در شرایط ریاضی. مقایسه پدیده های طبیعی با ماشین های موجود یا خیالی؛ استفاده از قیاس‌های مکانیکی در فلسفه طبیعی، یعنی قیاس‌هایی که تنها بر حسب ماده و حرکت تصور می‌شوند. هر چه فلسفه مکانیکی تعریف شود، جاه‌طلبی آن بیشتر از موفقیت‌های واقعی‌اش بود. ریاضیات کمی از پدیده ها وجود داشت. ماشین های فیلسوفان مکانیک نه تنها تخیلی بودند، بلکه ارتباط چندانی با ماشین های مکانیک ها نداشتند. در بیشتر علوم طبیعی، قیاس ها از نظر ماده و حرکت به تنهایی نتوانستند گزارش های رضایت بخشی از پدیده ها ارائه دهند. توسط همان نویسندگان: مکانیک و فلسفه طبیعی قبل از انقلاب علمی (مطالعات بوستون در فلسفه علم 254).

The Mechanisation of Natural Philosophy is devoted to various aspects of the transformation of natural philosophy during the 16th and 17th centuries that is usually described as mechanical philosophy .

Drawing the border between the old Aristotelianism and the « new » mechanical philosophy faces historians with a delicate task, if not an impossible mission. There were many natural philosophers who actually crossed the border between the two worlds, and, inside each of these worlds, there was a vast spectrum of doctrines, arguments and intellectual practices. The expression mechanical philosophy is burdened with ambiguities. It may refer to at least three different enterprises: a description of nature in mathematical terms; the comparison of natural phenomena to existing or imaginary machines; the use in natural philosophy of mechanical analogies, i.e. analogies conceived in terms of matter and motion alone.However mechanical philosophy is defined, its ambition was greater than its real successes. There were few mathematisations of phenomena. The machines of mechanical philosophers were not only imaginary, but had little to do with the machines of mecanicians. In most of the natural sciences, analogies in terms of matter and motion alone failed to provide satisfactory accounts of phenomena.By the same authors: Mechanics and Natural Philosophy before the Scientific Revolution (Boston Studies in the Philosophy of Science 254).