The meaning of time: polysemy, the lexicon and conceptual structure

دسته بندی: زبانشناسی
ویرایش:  
نویسندگان: Evans Vyvyan.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 43 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 222 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 43,000

// J. Linguistics 41 (2005), 33-75. در این مقاله من استدلال می کنم که واژگان زمان یک مقوله واژگانی از حواس متمایز را تشکیل می دهد که در حافظه معنایی نشان داده شده است. . مجموعه حواس متمایز یک شبکه معنایی با انگیزه را تشکیل می دهد که با توجه به یک حس مرکزی به نام حس تحریم کننده سازماندهی شده است. حواس مرتبط با زمان به واسطه تعامل بین حس تحریم، پردازش و ساختار مفهومی و زمینه به دست می‌آیند. از این رو، بازنمایی های معنایی، مکانیسم های شناختی، و استفاده از زبان موقعیتی در حسابداری چندمعنی مرتبط با زمان مورد توجه قرار می گیرند. مدل ارائه شده چند معنایی اصولی نامیده می شود. نتیجه ای که با توجه به مطالعات اخیر در معناشناسی واژگانی، به ویژه لاکوف (1987)، پوستجوفسکی (1995)، تایلر و ایوانز (2003) و ایوانز (2004) به دست می آید، این است که واژگان مخزن دلخواه واژگان نامرتبط نیست. ; در عوض، واژگان درجه قابل توجهی از سیستماتیک بودن و بهره وری را نشان می دهد. به منظور بیان مفهوم متمایز، من سه معیار را معرفی می کنم: (1) یک معیار معنا، (2) یک معیار توضیح مفهوم و (3) یک معیار دستوری. ادعای دیگر این است که واژگان افزونگی قابل توجهی را نشان می دهد. این موضع در تضاد با رویکردهای تک معنایی به چندمعنی است، که متا مدخل های واژگانی بسیار نامشخصی را مطرح می کند، مانند رویکرد زاینده پوستجوفسکی (1995) یا موضع تک معنایی رول (1989). یعنی، من پیشنهاد می‌کنم که اقلام واژگانی مقوله‌های بسیار دانه‌ریزی از حواس را تشکیل می‌دهند که در حافظه معنایی (= واژگان) کدگذاری می‌شوند. این امر مستلزم مجموعه‌ای از معیارها برای تعیین اینکه چه چیزی به‌عنوان یک حس متمایز به حساب می‌آید بدون استنتاج تکثیر حواس بی‌موجه است، انتقادی که به برخی از مطالعات مربوط به معنای کلمه در زبان‌شناسی شناختی وارد شده است (مثلاً لاکوف 1987).

// J. Linguistics 41 (2005), 33–75. In this paper I argue that the lexeme time constitutes a lexical category of distinct senses instantiated in semantic memory. The array of distinct senses constitutes a motivated semantic network organised with respect to a central sense termed the SANCTIONING SENSE. The senses associated with time are derived by virtue of the interaction between the Sanctioning Sense, conceptual processing and structuring, and context. Hence, semantic representations, cognitive mechanisms, and situated language use are appealed to in accounting for the polysemy associated with time. The model adduced is termed PRINCIPLED POLYSEMY. The conclusion which emerges, in keeping with recent studies in lexical semantics, most notably Lakoff (1987), Pustejovsky (1995), Tyler & Evans (2003) and Evans (2004), is that the lexicon is not an arbitrary repository of unrelated lexemes; rather, the lexicon exhibits a significant degree of systematicity, and productivity. In order to adduce what constitutes a distinct sense, I introduce three criteria : (1) a meaning criterion, (2) a concept elaboration criterion and (3) a grammatical criterion. A further claim is that the lexicon exhibits significant redundancy. This position is at odds with SINGLE-MEANING APPROACHES to polysemy, which posit highly underspecified lexical META-ENTRIES, such as the generative approach of Pustejovsky (1995) or the monosemy position of Ruhl (1989). That is, I propose that lexical items constitute highly granular categories of senses, which are encoded in semantic memory (=the lexicon). This necessitates a set of criteria for determining what counts as a distinct sense without deriving a proliferation of unwarranted senses, a criticism which has been levelled at some studies of word-meaning in cognitive linguistics (e.g. Lakoff 1987).