دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Tomaz Jardim
سری:
ISBN (شابک) : 0674061578, 9780674061576
ناشر: Harvard University Press
سال نشر: 2012
تعداد صفحات: 301
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب The Mauthausen Trial: American Military Justice in Germany به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب محاکمه ماتهاوزن: عدالت نظامی آمریکا در آلمان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
اندکی پس از ساعت 9 صبح روز 27 مه 1947، اولین نفر از چهل و نه مردی که به دلیل جنایات جنگی در اردوگاه کار اجباری ماوتهاوزن به اعدام محکوم شده بودند، در زندان لندسبرگ در نزدیکی مونیخ بر چوبه دار سوار شدند. اعدام دسته جمعی پس از آن نتیجه یک محاکمه نظامی آمریکایی بود که در بهار 1946 در داخائو برگزار شد - دادگاهی که تنها سی و شش روز به طول انجامید و با این حال بیش از هر مجازات دیگری در تاریخ آمریکا حکم اعدام صادر شد. دادگاه ماوتهاوزن بخشی از یک دادگاه عظیم بود. مجموعهای از اقدامات طراحی شده برای قضاوت و مجازات جنایتکاران جنگی نازی به مصلحتترین شکلی که قانون اجازه میدهد. شکی وجود نداشت که جنایات هیولایی بوده است. با این حال، علیرغم تعیین مجازات برای گروهی از مردان مجرم غیرقابل انکار، دادگاه ماوتهاوزن چهره ای نگران کننده و به ندرت شناخته شده از عدالت آمریکایی پس از جنگ را نشان می دهد - چهره ای که با رسیدگی سریع، قوانین ضعیف شواهد و بازجویی های مشکوک مشخص می شود. اگرچه مشهورتر نورنبرگ است. محاکمه ها اغلب به عنوان مظهر آرمان های قضایی آمریکا در نظر گرفته می شوند، این محاکمات در واقع استثناء قاعده بودند. در عوض، همانطور که توماز ژاردیم به طور قانعکننده نشان میدهد، عدالت خشن دادگاه ماوتهاوزن نشاندهنده رایجترین – و در عین حال کمتر درکشدهترین رویکرد آمریکایی در تعقیب جنایات جنگی است. دادگاه ماوتهاوزن به تأمل در مورد پیامدهای به خطر انداختن استانداردهای قانونی نیاز دارد تا تضمین کند که افراد مجرم آزاد نخواهند شد.
Shortly after 9:00 a.m. on May 27, 1947, the first of forty-nine men condemned to death for war crimes at Mauthausen concentration camp mounted the gallows at Landsberg prison near Munich. The mass execution that followed resulted from an American military trial conducted at Dachau in the spring of 1946—a trial that lasted only thirty-six days and yet produced more death sentences than any other in American history.The Mauthausen trial was part of a massive series of proceedings designed to judge and punish Nazi war criminals in the most expedient manner the law would allow. There was no doubt that the crimes had been monstrous. Yet despite meting out punishment to a group of incontestably guilty men, the Mauthausen trial reveals a troubling and seldom-recognized face of American postwar justice—one characterized by rapid proceedings, lax rules of evidence, and questionable interrogations.Although the better-known Nuremberg trials are often regarded as epitomizing American judicial ideals, these trials were in fact the exception to the rule. Instead, as Tomaz Jardim convincingly demonstrates, the rough justice of the Mauthausen trial remains indicative of the most common—and yet least understood—American approach to war crimes prosecution. The Mauthausen Trial forces reflection on the implications of compromising legal standards in order to guarantee that guilty people do not walk free.
Contents......Page 8
Introduction......Page 12
1. War Crimes Trials and the U.S. Army\n......Page 21
2. American Investigators at Mauthausen\n......Page 62
3. The Prosecution Crafts Its Case\n......Page 98
4. The Defendants in the Dock\n......Page 140
5. Judgment at Dachau\n......Page 193
Conclusion......Page 226
Appendix: The Mauthausen Trial Charge Sheet......Page 244
Notes......Page 248
Bibliography of Primary Sources......Page 284
Acknowledgments\n......Page 288
Index......Page 290